Een rijtje van vier midden
standswoningen aan de
Spaarndamseweg nrs. 62-68
(v.l.n.r.). (foto H. Spijkerman)
versa en het voorzien in de toekomstige ontwikkelingen
langs de westelijke Spaarne-oever op Schotens grondge
bied. Naast de reeds bestaande industrievestigingen reser
veerde de gemeente Schoten namelijk de gehele rand langs
het Spaarne voor industriedoeleinden. Men had echter tot
dusverre verzuimd voorzorgsmaatregelen te treffen ten aan
zien van het te verwachten verkeer. Ook het uitbreidings
plan van Dumont voorzag niet in die leemte. Weliswaar wa
ren bedoelde terreinen in een andere gemeente gelegen,
maar enerzijds diende aanvoer van goederen en personen in
de toekomst toch voor een belangrijk deel via Haarlems
grondgebied te geschieden, en anderzijds was een ver
gaande verschuiving van de gemeentegrens in noordelijke
richting al een tijdlang voorwerp van steeds heviger wor
dende discussie.271 Die oude grens met Schoten is tot de dag
van vandaag zichtbaar. Want Haarlem sloot niet aan bij het
industriegebied langs het Spaarne, maar bebouwde de
Spaarndamseweg tot de werf van Conrad met fraaie mid
denstandswoningen. Dit zou tevens het geïsoleerde karakter
van de Patrimoniumbuurt veminderen.
Met het oog op de komende industrievestigingen langs het
Spaarne was ook de Haarlemse Kamer van Koophandel
geïnteresseerd in het uitbreidingsplan. In een advies aan
b w werd erop gewezen, dat het uitbreidingsplan niet op
zich zelf moet worden beschouwd, maar binnen het raam
van de gehele ontwikkeling van het verkeer, om en naar en
door Haarlem en wel niet alleen van de tegenwoordige en
direct komende tijd, maar ook voor de verdere toekomst,
waarbij aangenomen mocht worden, dat er binnen niet te
lange tijd belangrijke grenswijzigingen tot stand zouden ko
men tussen de gemeenten Haarlem, Haarlemmerliede en
Spaarnwoude, Schoten, Spaarndam en Velsen.281 Er werd te
weinig rekening gehouden met een ontwikkeling van het
165
