De arbeiderswoningen aan de
Johannes de Breukstraat
nrs. 14-32 (v.r.n.l.) direct na
de bouw in 1920. De rails in de
straat waren ten behoeve van
de bouw aangelegd. (Gemeen
tearchief Haarlem, topogra
fisch historische atlas)
verkeer over bijvoorbeeld 25 a 50 jaar, zo waarschuwde
men. De Kamer van Koophandel achtte het gewenst het ver
keer uit de nieuwe wijk naar de stad te leiden langs de
Schoterweg, de te verbreden Kennemerstraat en een nieuw
te bouwen brug dichtbij het Frans Halsplein over de Klop
persingel aansluitend op de Jansweg. De ontworpen brug in
het midden van het Prinsenbolwerk over de Kloppersingel
achtte de Kamer overbodig en zij vestigde er de aandacht op
dat, indien men deze niet bouwde, natuurschoon behouden
bleef.
Het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog zou vervolgens
voor de nodige vertraging in de uitvoering van de bouwplan
nen zorgen. In de gemeenteraadsvergadering van 2 juni
1915 werden door W.A.J. van de Kamp vragen gesteld over
de voortgang van het uitbreidingsplan.29)
Andere ontwikkelingen op het kantoor van Openbare Wer
ken zorgden ervoor dat de plannen niet in de vergetelheid
raakten. Tot dusverre had stedebouwkundige en directeur
van Openbare Werken Dumont slechts plannen van uitbrei
ding voor afzonderlijke gebiedsdelen (zgn. detailplannen)
gemaakt, maar in 1916 wenste Dumont zijn stedebouwkun
dig beleid van de stad te professionaliseren door alle
(detail)piannen van uitbreiding samen te bundelen tot Ont
werp Uitbreidingsplan, iste herziening. 30) Door alle deel-
plannen gelijktijdig te herzien zou één gemeentelijk uitbrei
dingsplan ontstaan. Dit plan van 1916 voorzag opnieuw in
een bebouwing van het gebied ten noorden van de Klopper
singel met woningen, welk gebied zich naar het noorden toe
niet verder uitstrekte dan tot de grens tussen Haarlem en
Schoten. Na enkele wijzigingen werd het plan bij de ge
meenteraad ter bekrachtiging ingediend, zodat het de status
166
