Middenstandswoningen aan de
Kloppersingel nrs. 165-177
(v.l.n.r.). (foto H. Spijkerman)
in. Verschillende raadsleden waren er namelijk fel op tegen
dat personen uit de vakbeweging in de straatnaamgeving
werden betrokken en daarbij meenden zij dat de voorge
stelde personen voor een straatnaam in deze fraaie buurt van
te gering belang waren. Uit de door De Braai voorgestelde
namen werden dan ook alleen overgenomen de Patrimo
niumstraat en Talmastraat, de laatste vernoemd naar de be
kende staatsman en stuwende kracht in de christelijke volks
beweging, voor wie zeker niet gold dat hij niet belangrijk
genoeg was. In de gevel van de panden Talmastraat 5 ^ti 7
werd een steen met zijn beeltenis ingemetseld. Ook de naam
van de wethouder Johannes de Breuk, mede voorgesteld
door hetzelfde raadslid, was voor een straat aanvaard. De
buurt staat tegenwoordig bekend als de Patrimoniumbuurt,
maar voor de Tweede Wereldoorlog waren ook benamingen
als Rozenhagenbuurt of de Psalmenbuurt - door de inspan
ningen van woningstichting Patrimonium was een echt gere
formeerd bolwerk ontstaan - gemeengoed.
Patrimoniumbuurt als Het feit dat de nieuwe woonwijk was gesitueerd tussen de
tuinstad Kloppersingel en de Spaarndamseweg en daardoor enigs
zins afgezonderd werd van de rest van de stad werd door de
architecten aangegrepen om de wijk een geheel eigen karak
ter te geven. Alhoewel de directeur van Openbare Werken
Dumont tekende voor het uitbreidingsplan van deze nieuwe
woonwijk, brachten de beide Amsterdamse architecten Kui
pers en Ingwersen een geringe verandering aan in het beloop
van de straten. In feite is het huidige stratenpatroon een va
riatie op het door Dumont ontworpen Algemeen Plan van
Uitbreiding van 1919. Deze wijzigingen hadden wel dege
lijk betekenis, want de architecten slaagden er zodoende in
om eenheid aan te brengen tussen architectuur en het stede -
173
