Necrologieën
Joseph Henri Arends Het bericht van het heengaan van Henri Arends riep in de
8 mei 1921-3 augustus 1994 internationale muziekwereld, maar waarschijnlijk vooral
eerst in Haarlem, levendige herinneringen op. Met de komst
van deze even vakkundige als excentrieke dirigent als chef
van het Noordhollands Philharmonisch Orkest (npo) werd
in 1957 een nieuwe fase van het muziekleven in onze regio
ingeluid. Vanuit het tot dan toe tamelijk conventionele kader
waarin de concertprogrammering zich bewoog, werden on
der zijn leiding alle mogelijke grenzen verkend en verlegd.
Met als consequentie de verruiming van de klassieke rnu-
ziekpraktijk, door ook de jazz en de popmuziek in het sym
fonische gebeuren te betrekken. Culminatiepunten in dat
opzicht werden bereikt in het door de dirigent zelf bedachte
en opgezette (hij richtte er een speciaal kantoortje voor in)
Hartewens Festival, dat in respectievelijk 1964, '66 en '68
het stedelijke maar even zo goed landelijke muziekleven in
vuur en vlam zette. De vooral jeugdige bezoekers van deze
razend populaire muzikale manifestaties kwamen van
heinde en ver. En de (toen nog zwart-wit) tv zorgde ervoor,
dat er in alle huiskamers kon worden meegenoten.
Arends' interesse in het bewandelen van onbetreden paden
van de muziekwereld trok al de aandacht tijdens zijn oplei
ding aan het conservatorium van zijn geboortestad Maas
tricht, waar hij tijdens zijn vioolstudie al bekend stond om
zijn vertolking van 'rare' stukken. Nog voor het behalen van
zijn einddiploma had hij zich al een vaste plaats verworven
aan de lessenaars van het Maastrichts Stedelijk Orkest (mso
thans lso).
Mede wegens de behoudende programmering hield hij het
orkestviolistenbestaan na een zestal jaren voor gezien. Hij
wilde meer en meer zijn eigen artistieke impulsen volgen en
ambieerde hartstochtelijk het dirigentschap. Hij nam daartoe
lessen bij Carlo Zecchi en Paul van Kempen, terwijl hij in
diezelfde periode al ervaring opdeed als leider van het
Philipsorkest en -koor in Eindhoven en van de Koninklijke
Harmonie in Roermond.
233