meer en meer voor zichzelf op. Het begrip inspraak werd
een feit. Dat was voor Fuykschot even wennen, hetgeen wel
bleek uit een aan mij gerichte passage uit zijn afscheids
toespraak, namelijk: Jij blijft, met alle ellende van inspraak
en dat soort zaken. Hij was blij daar geen last meer van te
hebben. Tenminste, dat dacht hij.
Ook na zijn pensionering bleef hij bij een aantal zaken be
trokken. Tot ver in de tachtiger jaren had hij zitting in het
bestuur van de Stichting Restauratie Grote of St. Bavokerk.
Voorts werd hij in 1972 opgenomen in het bestuur van de
Stichting Diogenes Haarlem. Voor bestuursleden van deze
stichting gold een leeftijdsgrens: 70 jaar. Maar kennelijk
werd hij als bestuurslid zó gewaardeerd, dat hij na zijn 70-
ste een aantal malen jaarlijks werd herbenoemd. In 1974
werd hij bovendien lid van de bouwcommissie van de Stich
ting Kathedrale Basiliek St. Bavo. Al spoedig werd hij voor
zitter van deze commissie en in die kwaliteit, tot zijn uittre
den in 1981, adviseur van het stichtingsbestuur.
In de periode 1974-1978 had Fuykschot voor de vvd zitting
in de Haarlemse gemeenteraad. Als zodanig verving hij in
1978 gedurende enige maanden de wethouder van Volks
huisvesting, A. Thuis, die door ziekte was uitgevallen. En zo
kreeg hij wel degelijk weer met de stem des volks te maken.
Nauwgezet als steeds vervulde hij ook deze taak, maar een
politiek dier werd hij niet. Fuykschot bleef zichzelf: rustig,
aimabel, wat afstandelijk en met een grote kennis van zaken.
De laatste periode van zijn leven was moeilijk. Daarbij bete
kende het overlijden van zijn vrouw een groot verlies. De
weinige jaren daarna bracht hij grotendeels in het verpleeg
huis Bomholm te Hoofddorp door. Daar is hij rustig ingesla
pen.
Op 14 januari 1994 overleed te Heemskerk - tachtig jaren
oud - pater drs. Valentinus Jan Hutjens, Augustijn en eerste
rector van het Mendelcollege in Haarlem-Noord. Met eer
bied heeft het Mendelcollege de bijzondere persoonlijkheid
en het rijke rectoraat van de grondlegger van de school her
dacht.
Hutjens' aanstekelijk enthousiasme, zijn voortvarendheid,
zijn inventiviteit en - in de verkondiging - zijn Pinkstervuur
zullen Mendeliers uit de periode 1953-1965 niet licht verge
ten. Maar pater Hutjens' warme belangstelling voor mensen
en hun zorgen is niet beperkt gebleven tot de eigen school of
Pater Valentinus Hutjens,
Augustijn
21 februari 1913—
14 januari 1994
IR. K. HAASNOOT
251
