In februari 1892 sterft opeens zijn rivaal, de man van Betsy.
In de aard van hun relatie komt weinig verandering, maar de
banden tussen de twee families worden aangehaald. Betsy
en haar kinderen komen in de buurt wonen, in Hilversum.
Mevrouw van Hoogstraten, zegt Lodewijk van Deyssel, had
in haar levens-stijl te Hilversum behouden dien van haar
voormalig huis aan den Catharijne-singel te Utrecht, waar
haar man Hoofdingenieur bij de Staatsspoor was geweest.
Aan een allerliefst huisje is zij vooralsnog niet toe.
En dan, in het najaar van 1897, leest Van Eeden 'Walden, or
life in the woods' [1854]. De schrijver van dit boek, de
Amerikaan Henry Thoreau, had zich een aantal jaren uit de
beschaafde wereld teruggetrokken en, mediterend over
mens en natuur, in een zelfgebouwde hut bij de vijver 'Wal
den' gewoond. Door zijn anti-autoritaire, individualistische
voorbeeld geïnspireerd, besluit Van Eeden samen met geest
verwanten, in vrijheid en onderlinge broederschap, zijn per
soonlijke idealen van zuiverheid en eenvoud in praktijk te
gaan brengen. Een stukje grond kopen, huisje bouwen, op
het huishouden bezuinigen en van de opbrengst van het land
zien te leven - dat trekt hem in eerste instantie. Walden als
uitgangspunt van een nieuw georiënteerde socialistische ar
beidersbeweging - dat zal later de opzet worden, al verhoudt
zich dat slecht met zijn aanvankelijk zo individualistische
vlucht uit de wereld.
Op 24 januari '98 schrijft hij in zijn dagboek: We spreken
over kolonies die wij zullen stichten en ik zoek gestadig naar
geschikte oorden voor een hut of een huisje. Martha en
Betsy hebben hun twijfels, maar al de week daarop heeft hij
zijn plannen rond: Ik zal zien mijn hut hier in de buurt ge
bouwd te krijgen. Willem Bauer begreep me terstond Ik
wil daar weinig hebben, maar alles zuiver, noodig en fraai.
De in 1862 in den Haag geboren architect Willem Bauer is
een stille, melancholieke man. Zijn moeder woont sinds '96
in Bussum, samen met zijn zusje Suze, een naald
kunstenares, en zijn broer, de schilder en graficus Marius
Bauer. Al in Den Haag, toen de oude Bauer nog leefde,
kwam Van Eeden bij deze familie als huisvriend over de
vloer. Willem Bauer lijdt aan syfilitische verlammingen en
depressies en laat zich door Van Eeden behandelen. In het
begin van zijn loopbaan was hij een 'papieren architect', een
gedreven ontwerper die aan prijsvragen deelnam maar geen
opdrachten binnenhaalde. Wel trok hij de aandacht vanwege
zijn originaliteit en zijn onconventionele vormgeving.
