waar iedereen woonde. Zo zouden nog eens 30 tot 80 perso nen zijn opgepakt. Ook hier lopen de opgaven uiteen, maar er zijn redenen om hun aantal op 30 te houden, zoals ver derop zal blijken. Sommigen kregen nog de gelegenheid hun bagage mee te nemen, anderen geheel niet: Het was een ver schrikkelijke aanblik toen o.a. moeders met kleine kinderen, wier vaders zich in werkkampen bevonden, het gebouw be traden. Een gemeentelijke lijst noemt de namen van 149 personen, die die dag uit Haarlem vertrokken.97) Hierbij zijn de 30 die achteraf bij de razzia werden gearresteerd, niet inbegrepen. Ik neem aan dat dit aantal van 149 het juiste is. Het blijft ver afwijken van de 650 oproepen. Uit één gezin werden de vrouw en twee kinderen van 4 en U/2 jaar opgeroepen. Zij doken onder, maar werden op hun schuiladres opgehaald. De niet opgeroepen vader ging toen vrijwillig mee. Zo zijn er meer schrijnende voorbeelden te noemen: een weduwe van 60 jaar werd wel, haar inwonende zoon van 39 niet opgeroepen. Uit een ander gezin wel de zoon van 20 jaar, niet de ouders van 48 jaar, die later onder doken en de oorlog overleefden. Er waren ook verscheidene nog schoolgaande kinderen onder. Ik heb niet de indruk dat de Haarlemse politie bij de razzia betrokken was. Eén verslag spreekt van de Duitse politie. Volgens de dagrapporten van de Haarlemse politie is daar geen assistentie gevraagd of gegeven. Daar blijkt wel uit dat zich bij de Westergracht om half vier nogal wat publiek op hoopte, reden waarom de beruchte rechercheur Krist, die ook aan de Westergracht woonde, het veiliger vond om zijn huis maar niet te verlaten. Twee politiemensen gingen per motorfiets een kijkje nemen. '8) 's Nachts om half twee ging de stoet onder geleide van ge wapende Duitse politie over de Westergracht naar het ran geerterrein van de N.s. waar de trein stond te wachten. Er was iets georganiseerd om de bagage te helpen dragen, maar deze hulp werd op het laatste ogenblik geweigerd. De vol gende dag gingen nog eens 17 zieken, die niet per trein mochten worden vervoerd, per ambulance naar Amsterdam. 650 oproepen, 149 personen die zich inderdaad meldden, en 30 personen bij een razzia opgepikt. Hoe kan dat, waarom hebben de Duitsers dat genomen, waar waren de andere 470? Eén gezin van drie personen pleegde zelfmoord. 99) Eind 1942 waren 121 joodse Haarlemmers uit het Bevolkingsre gister uitgeschreven met de aantekening vow, vertrokken, onbekend waarheen. Een aantal hunner heeft blijkens het 159

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1995 | | pagina 159