café, de expositieruimte en de toegang naar de studiezaal op
de begane grond.
Wat het gebouw zelf betreft is sprake van een gehele restau
ratie van het casco. De bekappingen werden opnieuw van
leien voorzien, de goten en afvoeren in nieuw lood uitge
voerd. Voor zover onderdelen van de kap, als dakbeschot en
constructiedelen, vergaan waren werden deze volgens het
oorspronkelijke materiaal vervangen. Ten behoeve van het
gebruik werd de kap aan de buitenzijde geïsoleerd. Daarvan
is in het buitenaanzicht op het eerste gezicht niets te zien.
Voor zover het nodig was werden ramen, deuren en kozijnen
volgens het bestaande vernieuwd. Het metselwerk werd ge
reinigd, waar nodig opnieuw ingeboet met materiaal van de
zelfde kleur en afmetingen en het voegwerk vernieuwd. Het
hardstenen toegangspoortje, dat vrijwel zeker van de hand
van Lieven de Key is, werd, evenals de hardstenen (ardui
nen) bordestrap aan de achterzijde zorgvuldig gereinigd en
hersteld. Verder werd aan het gebouw niets gewijzigd.
Uit de tijd dat het gebouw nog als Doelengebouw in gebruik
was bij de Schutterij dateert de monumentale schouwpartij
in de grote studiezaal, die oorspronkelijk bekend stond als
de Schutterszaal. De reeds meerdere keren verplaatste ge
denksteen van Ripperda vond ook nu weer een nieuwe plek.
Bij het begin van een uitvoerige restauratie als deze zijn de
verwachtingen altijd hoog gespannen of wel of geen bijzon
dere vondsten worden gedaan. Uiteindelijk 'kleed' je een
gebouw volledig uit en is het dè kans van het monumenten-
bestaan om een gebouw in de ziel te doorgronden. Maar zo
als dit gebouw als een doelmatig bouwwerk is ontstaan zo
waren geen geheimen te ontfutselen, althans die werden niet
prijsgegeven. Wel werd een oud missaaltje, afkomstig uit de
eerste helft van de zeventiende eeuw, in een spleet van één
van de spanten aangetroffen. Een oud boekwerkje dus dat
qua vondst heel toepasselijk is, gezien het huidige gebruik
van het gebouw.
Over de kleurkeuze en het materiaalgebruik kunnen we het
beste de ontwerper/coördinator zelf aan het woord laten. Zo
stelt Steef van der Veldt:
Kleur- en materiaalgebruik heeft te maken met de visie hoe
je met een monument omgaat. Een van mijn uitgangspunten
is dat als je in deze tijd een wijziging in de functie van een
gebouw moet maken je goed moet realiseren waar je mee
bezig bent. Een gebouw heeft een historie. Als dat gebouw
nog steeds intact is moet je naar mijn idee bij een functie
verandering! herindeling de mogelijkheid gebruiken om juist
de historie te laten zien. Dat doe je volgens mij door gebruik
