huishoudelijke artikelen (1908), een huisknecht en timmer
man (1914), een broodbezorger (1918), een gepensioneerd
onderofficier (1918), een melkventer (1923), een koopman
(1930), was hier samen met het hoekhuis omstreeks 1935
het bureau bevolking gevestigd en, in 1938, de N.V. Auto
Ondernemers Centrale en, tot slot, in i960, een ambtenaar.
Wat het huis ernaast, nr. 22, betreft kon de geschiedenis tot
1644 achterhaald worden. In dat jaar verkocht Pieter Jans-
zoon, die bekend stond als de oude blickslager, het huis aan
Flooris Janszoon Butterman. Deze was houtbewerker van
beroep en gespecialiseerd in het beschilderen daarvan. Zijn
erfgenamen deden het huis in 1677 van de hand. In die tijd
werd dit stukje Gedempte Oude Gracht in de transportakte
omschreven als het beste van de Oude Gracht bij de Raaks.
Nieuwe eigenaar werd Abraham IJsbrandtszoon. Vijftig jaar
bleef het huis in bezit van deze familie. Pas in 1727 vond de
volgende verkoop plaats. Johannes ter Weijde kocht toen het
huis en zijn erfgename en weduwe, Rachel van Keulen, deed
het pas weer in 1754 van de hand. De verkoopprijs was toen,
sinds jaren al, aanzienlijk gedaald. De volgende verkoop
vond plaats in 1774 tegen weer een normale prijs. Waar
schijnlijk werd het huis omstreeks die tijd drastisch ver
bouwd en ontstond de huidige lijstgevel. Uit 1807 is een
veilconditie bekend waaruit een goed beeld van de indeling
en inrichting van het huis verkregen kan worden. Een huis
en erve, staande en gelegen aan de westzijde van de oude
gragt bij de raax, voorzien van een voorhuis, een behangen
zijdkamertje met een bedstede met deuren, voorts een keu
kentje met een haardstede, regenwaterspomp, gootsteen
pottebank, turfkist en verdere gemakken, waar agter een
agtervertrek, met een schoorsteen, bedstede en glazen
kastje, boven een voorkamer, waarboven een turfzolder,
agterboven een overloop, onder het agtervertrek beneden
een kelder. Evenals het belendende pand was dit huis om
streeks 1935 in gebruik bij het bureau bevolking. Waar
schijnlijk had de gemeente Haarlem deze panden verworven
om de zuidelijke verbreding van de Raaks mogelijk te ma
ken, maar uiteindelijk zijn zij blijven staan.
Het wel gesloopte hoekhuis was het meest imposante op dit
stukje van de Gedempte Oude Gracht. Achteraf gezien was
die sloop helemaal niet nodig geweest, en indien dat mar
kante pand de hoek met de Raaks was blijven vormen, dan
had het in de jaren zestig de monumentenstatus gekregen en
was geen discussie over nieuwbouw op deze plaats noodza
kelijk geweest. Maar ja, geschiedenis
Vanaf het midden van de zeventiende eeuw was hier de
