Het was de eigen werkomgeving die de kwaliteit besefte,
zelf tilde hij zwaar aan de hiaten in zijn ervaring en oplei
ding.
Karei Baart had inmiddels het boekhouddiploma mba ge
haald. Het losse wereldje naast de muziek en het toneel lag
hem wel en hij bezat de sociale vaardigheden om in die
kring, waar kunst tot koopwaar moet leiden, begrip te wek
ken voor de cijfer-kant van het bedrijf. Hij werd de zakelijke
steun en toeverlaat voor directeur Peter Lohr, die zich daar
door volledig aan het artistieke management kon wijden. De
vriendschap van de beide mannen ging zo ver, dat Karei na
zijn dood zo dicht mogelijk bij Lohr - ook door kanker ge
sloopt - op Westerveld begraven wilde worden. Dat is dan
ook gebeurd.
In 1971 werd hij bedrijfsleider van de instelling en plaats
vervangend directeur. Een taak die extra zwaar ging wegen
toen Lohr begin jaren '80 ziek werd en niet meer terug
kwam.
Moeilijke jaren volgden. In 1984 kwam Knopper als direc
teur. Die sloeg meer gaten in begroting en beleid dan Karei
Baart, inmiddels adjunct-directeur, kon dichten. Maar hij
voelde zich wel mede-verantwoordelijk en wilde toch loyaal
blijven, dat lag in zijn aard. Die loyaliteit eindigde toen
personeelsproblemen opdoken.
Na vier jaar vertrok Knopper en nam Karei de leiding over.
Er was de nodige overredingskracht nodig om hem te bewe
gen directeur te worden. Gemeente en stichtingsbestuur - en
dat gold ook voor Baart zelf - hebben daar geen spijt van
gehad: binnen de gestelde termijn waren de beide kunst
huizen weer op orde, heerste er rust in de tent en klopten de
financiën.
Kunsthuizen vergen van hun bemensing onconventionele
werktijden: veel avond- en weekeindwerk. Dan is er ook
weinig tijd voor andere activiteiten. Hij was lid van de PvdA
maar dat wisten weinigen, hij bezocht geen vergaderingen.
Karei Baart werd wel bestuurslid van het Haarlems Toneel;
dat vloeide voort uit zijn functie. Zijn hart ging echter vooral
uit naar de steun aan het Kilimanjaro Christian Medical
Centre, een noodlijdend en straatarm ziekenhuis in Tanza
nia, dat hij bij een bezoek aan zijn zoon in dat land leerde
kennen. Met de Haarlemse verpleegkundige Ineke v.d. Kop
als voorzitter, zijn vrouw Ank als secretaris-penningmeester
en Karei als bestuurslid zorgt hun 'Stichting tot Hulpverle
ning aan het kcmc' dat er sinds 1987 tonnen verpleeg-
materiaal zijn verzonden.
Onder dagelijkse leiding van Baart was de ingrijpende ver-
