Pierre Esaie koos hetzelfde beroep als zijn vader en werd op
15 juni 1781 als poorter ingeschreven. Tot zijn huwelijk, op
10 april 1785 in de Engelse Kerk met de zestienjarige wees
Anna Maria Inkens uit Purmerend, is hij bij zijn ouders blij
ven wonen. Weldra vestigde hij zich als meestertimmerman
op de Prinsengracht tussen Leliegracht en Westermarkt.
Veel huiselijk geluk heeft hij daar niet gekend. Hun enige
zoontje overleed na een maand, zijn vrouw stierf in 1794-
Het jaar daarop - 4 oktober 1795 - hertrouwde hij in de kerk
van Sloterdijk met Anna Kok, net als zijn eerste echtgenote
een weeskind, afkomstig uit Epe. Zij kregen drie kinderen,
waarvan de beide jongste - dochters - al als zuigelingen
stierven. Pierre Esaie zelf volgde weinig later en werd op 21
januari 1801 net als zijn eerste vrouw in de Waalse Kerk
begraven. Zijn weduwe, die op de Prinsengracht bleef wo
nen, hertrouwde twee jaar later met een Mennoniet, Jacob
Reessens, en trok bij hem in de Kalverstraat in. Alleen haar
zoon uit het eerste huwelijk, Jean Esaye Duyvené (1796-
1860), overleefde zo zijn ouders. Hij bracht het tot ingenieur
der genie en overleed na zijn pensionering kinderloos te
Heemstede.3)
Pierre Esaie Duyvené behoorde in politiek opzicht tot de
partij der Patriotten. 4> Weliswaar is van hem tot dusverre
voor de jaren tachtig noch enige activiteit op dit vlak be
kend, noch een lidmaatschap van één van de vele semicultu-
rele sociëteiten overgeleverd, maar na de Bataafse Omwen
teling van 1795 zou hij het in zijn woonplaats tot lid van het
Comité voor Algemene Waakzaamheid en van de commis
sie voor volksfeesten brengen.5) Het kan dan ook niet verba
zen, dat men zijn klantenkring in de vooruitstrevende hoek
vindt. Zijn beide villa's in Haarlem waren opdrachten van
uitgesproken patriotten, en ook de Amsterdamse genoot
schappen Felix Meritis en Doctrina et Amicitia, bij de bouw
van wier clubhuizen hij betrokken raakte, droegen een sterk
patriots stempel.
Het lijkt in dit licht dan ook enigszins merkwaardig, dat hij
zijn vertaling van het uit 1714 daterende traktaat van
Leclerc 6) in 1781 aan de Amsterdamse burgemeester Joa
chim Rendorp opdroeg, 7) die als staatsgezinde 'aristocra
tische' regent steeds meer in het conservatieve kamp afge
dreven was, en zich in 1787 heftig tegen de patriotse
machtsovername zou verzetten. 8) Mogelijk echter speelde
de partijstrijd op dat moment nog niet zo'n overheersende
rol als later in de jaren tachtig, dat een dergelijke politieke
'oversteek' niet meer tot de mogelijkheden zou behoren;9)
mogelijk ook koesterde Duyvené zélf, toen immers nog
79
