zeer oud, hij kon toch zo oud niet zijn, dat hij, als opgeschoten jongen, de
oorlog van 1870 zou hebben meegemaakt.'
De wat latere generaties leerlingen, waartoe bijvoorbeeld Jan Holterman
ten Hove behoort, vonden hem te oud om voor de klas te staan. Ook Wim
Groot herinnert hem zich als een oude man, hij zag er althans zo uit. Hij
'maakte vaak een afwezige indruk en gaf viermaal hetzelfde huiswerk op
uit een woordenstencil'. Als hij vroeg of hij dat al had opgegeven ontken
den leerlingen dat natuurlijk.
'Engels leerde je niet bij hem. Hij vulde het huiswerkboek gewoon niet
in. Wist niet waarmee hij bezig was. De conversatie werd totaal
verwaarloosd, het was vertalen, vertalen en nog eens vertalen en al die
eindexamenvertalingen hadden we in voorraad in onze tas zitten
Duits werd gegeven door dr. C. Brouwer, een van de auteurs van het be
roemde en beruchte schoolboekje Schwere Wörter. Fred Kreuger stoorde
zich aan de neiging van sommige leraren, en met name van Brouwer, om
ieder jaar de nieuwste druk van hun leerboeken te schrijven.
'Sommigen hadden daar belang bij, zoals de Duitse leraar, die éen van
de twee auteurs van het beruchte boekje 'Schwere Wörter' was. Hij
woonde in een mooi villaatje aan het Spaarne en boze tongen beweer
den dat hij dat met dat gehate boekje had verdiend.'
Ati Yzer herinnert zich dat Brouwer in de oorlog, toen er nauwelijks te eten
was, voor de klas een appel voor zichzelf schilde. 'Hij heeft het toen voor
zichzelf verder verbruid'. En Duits zal in de oorlog toch al niet het meest
populaire vak geweest zijn. Maar tijdens de reünie konden de ex-leerlingen
de rijtjes Schwere Wörter nog opdreunen.
Geliefder was Brouwers vrouwelijke collega 'Toetje', waarvan, volgens
Henk Mommers, niemand wist wat haar achternaam was. Deze was, aldus
Duco Mees: De Jong, en als mejuffrouw C.N.H. de Jong komt zij inderdaad
voor in lerarenlijsten.
Wiskundeleraar K. Gorter paste goed in de sportieve sfeer op de HBS-b.
Later zou hij Van den Berg als directeur opvolgen. Gerrit Raasveldt schetst
hem aldus: 'aan z'n boord trekkend: nu heb ik het al zo vaak uitgelegd en
dan weten ze het nog niet.' Wim Groot herinnert zich Gorters sportieve
uitstraling: 'Met Gorter schaatsten we over de Leidsevaart naar Leiden als
het flink gevroren had. Met de trein terug. Was een sportieve kerel, lang van
stuk, moeilijk bij te houden'. Duco Mees karakteriseert hem als: 'een lange
man met haar en brosse oftewel een pleeborstel'. Ben Leeftink herinnert
FLORENCE KOORN (RED.)