zeer oud, hij kon toch zo oud niet zijn, dat hij, als opgeschoten jongen, de oorlog van 1870 zou hebben meegemaakt.' De wat latere generaties leerlingen, waartoe bijvoorbeeld Jan Holterman ten Hove behoort, vonden hem te oud om voor de klas te staan. Ook Wim Groot herinnert hem zich als een oude man, hij zag er althans zo uit. Hij 'maakte vaak een afwezige indruk en gaf viermaal hetzelfde huiswerk op uit een woordenstencil'. Als hij vroeg of hij dat al had opgegeven ontken den leerlingen dat natuurlijk. 'Engels leerde je niet bij hem. Hij vulde het huiswerkboek gewoon niet in. Wist niet waarmee hij bezig was. De conversatie werd totaal verwaarloosd, het was vertalen, vertalen en nog eens vertalen en al die eindexamenvertalingen hadden we in voorraad in onze tas zitten Duits werd gegeven door dr. C. Brouwer, een van de auteurs van het be roemde en beruchte schoolboekje Schwere Wörter. Fred Kreuger stoorde zich aan de neiging van sommige leraren, en met name van Brouwer, om ieder jaar de nieuwste druk van hun leerboeken te schrijven. 'Sommigen hadden daar belang bij, zoals de Duitse leraar, die éen van de twee auteurs van het beruchte boekje 'Schwere Wörter' was. Hij woonde in een mooi villaatje aan het Spaarne en boze tongen beweer den dat hij dat met dat gehate boekje had verdiend.' Ati Yzer herinnert zich dat Brouwer in de oorlog, toen er nauwelijks te eten was, voor de klas een appel voor zichzelf schilde. 'Hij heeft het toen voor zichzelf verder verbruid'. En Duits zal in de oorlog toch al niet het meest populaire vak geweest zijn. Maar tijdens de reünie konden de ex-leerlingen de rijtjes Schwere Wörter nog opdreunen. Geliefder was Brouwers vrouwelijke collega 'Toetje', waarvan, volgens Henk Mommers, niemand wist wat haar achternaam was. Deze was, aldus Duco Mees: De Jong, en als mejuffrouw C.N.H. de Jong komt zij inderdaad voor in lerarenlijsten. Wiskundeleraar K. Gorter paste goed in de sportieve sfeer op de HBS-b. Later zou hij Van den Berg als directeur opvolgen. Gerrit Raasveldt schetst hem aldus: 'aan z'n boord trekkend: nu heb ik het al zo vaak uitgelegd en dan weten ze het nog niet.' Wim Groot herinnert zich Gorters sportieve uitstraling: 'Met Gorter schaatsten we over de Leidsevaart naar Leiden als het flink gevroren had. Met de trein terug. Was een sportieve kerel, lang van stuk, moeilijk bij te houden'. Duco Mees karakteriseert hem als: 'een lange man met haar en brosse oftewel een pleeborstel'. Ben Leeftink herinnert FLORENCE KOORN (RED.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1997 | | pagina 117