puntje op bijvoorbeeld de i voor een fout.'Ja, de heer Greiner was streng, na het vergeten van een boek of schrift moest je een gedicht van minstens veertig regels uit het hoofd leren'. Gelukkig werd er geen aantekening ge houden welk strafgedicht een leerling koos. Omdat hij 'wat vochtig' praatte ging de grap dat hij 'vloeiend Nederlands' sprak. Diny Kraamwinkel bevestigt dit beeld: 'Hij was geen aantrekkelijke man. Ik zat op de eerste bank vlak voor zijn neus, 'k meen dat hij vaak spuugbelletjes aan zijn mondhoek had, maar oh wat liet je je meevoeren in de taal van Aart van der Leeuw of het proza van Lodewijk van Deyssel, dat dan als een man op je afkwam. Dan vergeet ik nu maar even zijn methode om je minstens zevenmaal je opstel na te laten lezen. Eerst controle op punten en komma's, en dan de d's en de t's, hetgeen de spontaniteit niet ten goede kwam. Maar goed Nederlands hebben we wel bij hem geleerd. Een van de scherpste herinneringen voor mij is de grote schok van zijn dood. We kwamen op school, zouden de eerste les Greiner hebben en in 't lokaal gezeten kwam Van den Berg zeggen dat Greiner die nacht was overleden.' Ook op André Jager heeft het overlijden van Greiner diepe indruk gemaakt, 'i dec. 1944 In memoriam magistri Enige dagen geleden, geheel onverwacht, overleed tengevolge van hartverlamming onze leraar Nederlands de heer Greiner. Vandaag de begrafenis. Het weer was somber - de natuur in stemmig winterkleed - als doodswake. De belangstelling was vrij groot, talloze leraren en ook veel leerlingen uit de hogere klassen. De plechtigheid was eenvou dig maar indrukwekkend, eerst 'n kleine dienst in de aula der Alg. Begraafplaats, waar de "baas" met enkele hartelijke woorden, die ons allen uit 't hart gegrepen waren, afscheid nam en de gebruikelijke loftrompet stak.' P.H. Schroder gaf eveneens Nederlands en ook geschiedenis. Volgens Wim Groot kon hij 'ontzettend goed vertellen en voorlezen. Muisstil was het dan'. Ati Yzer heeft goede herinneringen aan de boeiende wijze waarop hij Griekse mythologie gaf. Fred Kreuger memoreert dat Schroder een hoor spel voor de radio had geschreven en ook in de klas had voorgedragen. Van Schröders collega-leraar geschiedenis dr. J.W. Berkelbach van de Sprenkel herinnert Wieb Dorsman zich vooral zijn woedeuitbarstingen. FLORENCE KOORN (RED.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1997 | | pagina 119