log erg koest moeten houden want er stond voor de familie natuurlijk veel
op het spel. Ik weet nog steeds niet of ik eigenlijk wei op school had mogen
blijven na 1941?'
Een van de affaires die Van der Berg voor problemen stelde was de
kwestie van de NSB-paal. Fred Kreuger:
'De hal van de school, in een voorzichtige art deco-stijl gebouwd, had
een aantal gietijzeren kolommen voor de ondersteuning van het dak.
Bij ieder van die palen stond in de pauzes wel een klas die daar haar
-130- ontmoetingspunt vond. Maar al vanaf het begin van de oorlog ging
niemand van ons meer met NSB-kinderen om en die konden dus niet
bij één van die klassenpalen terecht. Ze klitten dus bij elkaar bij de
NSB-paal, de meest zuidwestelijke van de vele palen. Nu had kennelijk
een NSB'er of een foute gemeenteambtenaar geklaagd dat hun kinderen
gemeden werden en de baas kreeg van hogerhand de opdracht om de
gewone en de foute kinderen weer bijeen te brengen en wel bij de paal
van hun klas. Daarvoor sprak de baas de verschillende klassen toe,
maar het begon er al mee dat hij zoiets kinderlijks als het drommen bij
een paal ter sprake moest brengen, verder moest hij dan ook nog
vertellen dat we voortaan dat anders moesten gaan doen en daarbij de
gebruikelijke bedreigingen overbrengen dat zowel wij als onze ouders
streng zouden worden gestraft als we niet inbonden. De eerstvolgende
pauze na deze toespraken werd erg spannend. De NSB-kinderen
begaven zich naar hun klassenpalen, maar iedere keer als er daar één
arriveerde gingen de omstanders net een wandelingetje maken zodat
ze daar in hun eentje stonden. Al gauw hadden ze behoefte aan steun
en vonden elkaar weer bij de NSB-paal.'
Een kleiner incident veroorzaakte Ati Yzer:
'Ja, zelfs in de klas moesten we op onze hoede zijn. Ik was eens zo
dom in een reactie op een gebeurtenis "die vuile NSB'er" te zeggen. De
volgende dag werd ik op het matje geroepen. De Baas verontschul
digde zich, maar moest me voor een week van school sturen.'
Regelmatig werden er op school luchtalarmoefeningen gehouden: Ati Yzer:
'Als er onverhoeds drie maal achtereen werd gebeld, moesten de
klassen in no time ontruimd zijn. Iedereen moest bij de ramen wegblij
ven. De leerlingen dienden in de gangen onder de kapstokken te gaan
zitten. Ik zie nog de Engelse leraar Hulshoff. Hij kwam langs de
Haerlem Jaarboek 1997
