|g, trokken op de eerste dag van de zo-
mer. Echtgenote Marianne en de
kinderen worden in het verlies ge
troost door een kostbare schat aan
dierbare herinneringen.
Vi Johannes Stephanus van Meurs
werd op 23 januari 1944 in Haarlem
geboren. Al vroeg in zijn schoolja
ren ontpopte John zich als een wel
bespraakt gangmaker met een hoge toverhoed vol originele initiatieven. Na
de Hartenlust mulo en het Mendelcollege lokte de horeca. Daar keek nie
mand van op. Met een vader die werkzaam was bij het vermaarde
Brinkmann aan de Grote Markt rolde de appel niet ver van de boom. En
vader Van Meurs was ook al creatief. Die twee hadden het samen op de
theaterplanken ver kunnen schoppen, zijn velen nog steeds van mening.
De eerste horecastappen zette John als hulp van pa op het terras van
Brinkmann. Jaren later zou hij zelf dit mooiste terras van de stad exploite
ren. Maar voor het zover was ging de jonge gastheer in de leer. Eerst in het
Zuid-Duitse Mittenwald. Daarna de hogere Hotelschool in Maastricht,
waar de immer actieve John spoedig tot voorzitter gekozen werd van de
studentenvereniging Amphytrion. Tijdens een sportief treffen tussen
horecastudenten van Maastricht en Den Haag leerde hij Marianne kennen.
In 1971 nam John de exploitatie van het terras van Brinkmann op zich.
Maar zijn ambities reikten verder. Nadat toenmalig wethouder Van Liemt
hem gewezen had op de Gulden Druyf, iets verderop aan het begin van de
Koningstraat, opende John er in juni 1972 de Coninckshoek. Het etablisse
ment zou vermaard worden tot ver buiten de stadsgrenzen. Zijn sportieve
genoegens als lid van de Horeca-Trimclub schoten er wel eens bij in. Maar
als John wel aanwezig was op de sportuurtjes in Stoops Bad, en vooral de
uurtjes daarna, dan was het altijd feest. John was een geweldig causeur, die
niet zelden met frisse invalshoeken de stemming op een aangenaam peil
wist te brengen.
Zijn enthousiasme kon echter soms ook flink met hem op de loop gaan.
Wellicht was dat een van de oorzaken die in 1988 leidden tot de definitieve
sluiting van de Coninckshoek. John was er de man niet naar om lang bij de
pakken neer te blijven zitten. Hij werd leraar aan de Haagse Hogere Hotel
school en raakte er door zijn gedreven wijze van doceren uitermate popu
lair bij de studenten. Met zijn groot enthousiasme wist hij de studieboeken
boeiend tot leven te praten. Hij zat ook in het vermaarde Jenever
genootschap en leidde seminars voor scholen in het buitenland.
In 1996 openbaarde zich zijn ziekte. Toen eenmaal duidelijk werd dat
NECROLOGIEËN
