Om een indruk te geven van de inhoud van
die dozen: een doos met stukken over bestuur
lijke activiteiten van Jeugd en Muziek, plaatse
lijk en landelijk, De Eglantier (vroeger Haar
lemse Muziekschool), de Amsterdamse Mu
ziekschool (voorheen de Volksmuziekschool
van Willem Gehrels), het cultureel centrum
Het Oude Slot in Heemstede, de Stichting
Nauwluisterendheid van professor Fokker
-220-(die naam had ze zelf verzonnen, omdat Stich
ting 31-toons-orgel niet goed in het gehoor lag)
en de Koninklijke Nederlandse Toonkunsten
aarsvereniging met de koffieconcerten in het landgoed Groenendaal, die ze
ooit initieerde.
Dan is er een doos die van haar maatschappelijke belangstelling en haar
specifieke stokpaardjes getuigt, met stukken over de Vrije Gemeente in
Amsterdam, Vrouwen en Vrede, Geweldloos Verzet, 't Kan Anders, tv en
geweld en over Groen Links, waarvan ze volgens mijn herinnering geen lid
was, maar waarvoor ze wel op een verkiezingslijst stond, en over de
Soroptimisten, waarvan ze veel mensen kende en belde.
Dan een doos met activiteiten van de laatste tijd: tal van jury's (kleine
doosjes vol aantekeningen, want Miep was altijd op zoek naar weer een
ander stimulerend woord), de Muziekmiddagen voor Jeugd en Muziek in
nieuwe vorm met Greetje Land in de Eglantier, 'Over de Drempel' geheten,
stukken over voorbereidingen met haar leerlingen voor het behalen van
een diploma van het Belgisch Muziekcollege en over de voorspeelavonden
in het Huis met de Sleutels op de Bronsteeweg.
En dozen vol agenda's. Want bijna altijd werd er les gegeven, met een
kopje thee vooraf in de keuken, en af en toe uitrusten tussen de lessen door
op een stoel tussen de twee vleugels: 'eventjes het hoofd laten rusten'.
Ooit stroomde muziek door het Amsterdamse huis in de Jordaan waar
Miep en haar zuster Coby, de zangpedagoge, geboren werden. Er werd veel
gezongen in koren, onze moeder nog even op de viool, later kwam de
piano. Al heel vroeg moest er geld verdiend worden met administratief
werk (waarschijnlijk de oorsprong van haar bestuurlijke activiteiten) en
aanvankelijk kwam de muziekstudie ernaast.
Van velen geleerd en door velen geïnspireerd. Theorie van J.W. Kers
bergen en van professor Bernet Kempers. Piano gestudeerd bij mevrouw
Henriëtte Bosmans, die het maar moeilijk te begrijpen vond dat ze kinde
ren kreeg naast haar muzikale carrière. Vele verhalen over Willem Pijper,
die ze altijd zou blijven bewonderen en van wie ze telkens opnieuw compo
sities wilde spelen.
Haerlem Jaarboek 1997