Onze vader, medisch student en bevriend met haar broer Frans, kwam
ook al in het Amsterdamse huis. In 1933 trouwden ze en vanaf toen werd ze
pianiste en doktersvrouw in het huis aan de Bronsteeweg schuin tegenover
Ans Bouter die haar quatres-mains partner zou worden. Gelukkig was er
in die tijd gemakkelijk hulp in de huishouding te krijgen en moeder Miep
kon goed organiseren. In de doos 'privé' liggen heel wat briefjes over de
verdeling van het huishouden: 'de bediening van de voor en de achterbei,
wie helpt in de keuken, wie helpt de dokter, wie haalt en brengt de kinde-
ren?...'
Moeder Miep gaf les en trad op. Buitenshuis maar ook in huis. De huis
concerten in het Huis met de Sleutels werden een begrip. Patiënten van
mijn vader vertellen nog steeds dat er 'altijd muziek' boven de wachtkamer
of naast de spreekkamer was. En dat vader van Luin af en toe flink moest
optreden om zijn praktijk te beschermen.
Ook haar eigen muzikale vorming ging door. Ze nam lessen bij Jo
Goudsmit, pianist en zakenman, die ze leerde kennen via Jo Hekster, violist
van het Concertgebouworkest, een van de velen waarmee ze kamermuziek
speelde en levenslang bevriend zou zijn. Dat was in de oorlogsjaren, die
ook in het muziekleven droeve sporen achterlieten. Weer later onderricht
van Alex de Vries in Antwerpen, en bij Nadia Boulanger in Parijs. Eigenlijk
bleef ze haar leven lang bijleren, ook via de masterclasses, waar ze de zang
begeleidde Na het overlijden van haar zuster, Coby Riemersma, zette Miep
zich nog intensiever in als begeleidster van zangers en zangeressen met
'hun prachtige liederen'. Het was een roeping, een gedreven moeten om die
muziek dóór te geven. Om mensen te helpen hun talenten te ontplooien.
In 1979 ontving ze de Jos de Klerk prijs 'voor haar stimulerende activitei
ten met betrekking tot de muziekuitoefening door jeugdige amateurs, geïn
spireerd door een uitgesproken sociale instelling'. Enkele jaren later kreeg
haar zuster Coby Riemersma dezelfde prijs gekregen, dit vanwege haar in
spirerende invloed in de wereld van de zangkunst, onder meer als mede
oprichtster van de Vereniging Vrienden van het Lied.
Samen met Frans Vester, groot fluitist en inspirator voor vele fluitisten,
heeft Miep baanbrekende concerten gegeven. Frans was kritisch als geen
ander: 'Weet je wat erger is dan één vleugel? Twee vleugels Hij had een
enorme muziekkennis en kon voor zichzelf, voor haar en voor het publiek
nieuwe muzikale werelden openen. Verschrikkelijk vond ze zijn te vroege
dood, hij kwam altijd in de gesprekken terug.
De lichte weerzin van Frans Vester tegen de twee vleugels, een beetje
plagerig bedoeld misschien, heeft Miep er niet van weerhouden meer dan
55 jaar een pianoduo te vormen met Ans Bouter. Een klaviervriendin voor
het leven, totaal verschillende uitstralingen en toch met elkaar verweven
NECROLOGIEËN
