hv
van't tijdvak uit de historie, toen men geen andere vervoermiddelen
kende dan die, welke ieder welgeschapen zoon of dochter meê ter
wereld brengt: een paar beenen met voeten. Het is het zuigelings
tijdperk van de kunst der beweging. - No. 2 is de trekvaart, een
allervreedzaamst vaarwater, stijf ingeschroefd tusschen twee parallelle
oevers. Op haar watervlak beweegt zich een trekschuit, sedert
1 November 1657; in hare inwendige ruimte vervoert deze alleen
zoodanige reizigers, die te lui zijn om met gindschen potteman gebruik
te maken van hunne voetzolen, - en te jaloersch of te bang of te
paalburgerachtig om in diligence of spoorwagen een plaats te koopen.
Het is de representant van dat époque, toen de kunst van reizen
aanving uit de kinderluijers te kruipen. Hoe beschaafder de mensch
wordt, hoe weelderiger; althans, daar liggen in de roef reeds kussens
op de banken, en er staat een tafel en zelfs hangt er een spiegel aan
den wand. - Aan de eene zijde der trekvaart loopt de gladde prettige
chaussée, waar de logge, maar gemakkelijke diligence (vroeger hielden
er zestien, nu nog maar vier, de dagelijksche gemeenschap tusschen de
twee steden levendig;) over rolt en de veêrlichte tilbury over voort
glijdt. Al weder een stap nader tot de volmaking; wederom een sport
hooger op de ladder der volkomenheid. Wat is het voeteren, wat een
trekschuit er bij? De kunst van reizen trad het tijdperk harer jongeling
schap in. - Eindelijk, op den anderen oever van 't vaarwater de
spoorweg: de jongeling is man geworden, man in de volle kracht des
Spoorbrug over het Spaarne. Potloodtekening door C.W. Bruinvis, 1843. (collectie
Kennemer Atlas)
NOP MAAS
