Tenslotte werden er ook synagogediensten aan de Lange Wijngaard
straat gehouden, naast de hoofddiensten in de sjoel aan de Lange Begijne
straat. Ook van deze activiteiten ontbreken echter archiefgegevens.
Nieuwe bouwactiviteiten
In de eerste decennia van deze eeuw groeit de Haarlemse joodse gemeente
uit tot een van de grotere en meer welvarende van het land. In 1930 zijn er
1130 joden lid van de nig Haarlem.39) De voorspoed van de gemeente komt
tot uiting in nieuwe verbouwingen en nieuwbouwprojecten. Zo worden in -137-
de jaren twintig in het gemeentegebouw achtereenvolgens de badinrichting
gemoderniseerd 40) en de vergaderzalen gerestaureerd.411 De tweede op
knapbeurt is mogelijk dankzij een legaat van een overleden kerkenraadslid.
En het is dringend noodzakelijk ook. De oude toestand van de zaal is 'niet
langer houdbaar', aldus een van de kerkenraadsleden. 'Haar uiterlijk kwam
niet overeen met de waardigheid der Gemeente.' De aannemer drukt zich
in minder diplomatieke bewoordingen uit: 'Het was werkelijk een
chaos.'42) Op 6 oktober 1926 werd de herstelde vergaderruimte opnieuw in
gebruik genomen.
Opmerkelijk genoeg wordt dit karwei geklaard door een joodse aanne
mer, namelijk J.J. de Casseres van de firma Davidson uit Beverwijk.431 Wel
iswaar is dit typerend voor een tijd waarin katholieke bouwheren katho
lieke aannemers in de arm nemen, en sociaaldemocratische woningbouw
verenigingen socialistisch georiënteerde architecten engageerden. Uit de
archieven is niet naar voren gekomen dat de nig Haarlem deze politiek van
De bestuurders van de Nederlands Israëlitische Gemeente Haarlem bijeen, in
het gezelschap van rabbijn S. Ph. de Vries, ca. 1930. Zittend van links naar
rechts: B. Davidson, G. Jacobs (secretaris), A. de Lieme (voorzitter), L.A.
Glaser, S. Ph. de Vries, I. van Voolen. Staand van links naar rechts: I.A.
Lessing, (onbekend), J. Rodrigues Pereira. (Kennemer Atlas)
WIM DE WAGT
