wordt vervangen door mevrouw Zilversmit-Hess, een vluchtelinge uit het noorden van Duitsland. 61> Van deze bewonerswisseling wordt gebruik ge maakt om de ontruimde ambtswoning wederom een opknapbeurt te geven. Beter is het te spreken van een restauratie, waarbij onder meer de plafonds worden verlaagd en in één moeite door ook de badinrichting wordt aange pakt. Ook nu weer gebeurt dit onder leiding van Peereboom. Mevrouw Zilversmit-Hess betrekt de verbeterde conciërgewoning samen met haar dochter. Tegenover de plichten van haar ambt staan de rechten van een 'vrij gebruik van woning, vuur, licht en vrijstelling van betaling der personeele belasting.' 62> Of deze rechten ook al golden vóór die tijd is niet -La beleend. Noodgedwongen concentreert het joodse leven zich steeds meer aan de Lange Wijngaardstraat. Eens te meer blijkt de waarde van het ruime ge bouw. Er wordt gezocht naar afleiding om de pijn te verlichten van de be perkende maatregelen die de joden steeds meer in een maatschappelijk iso lement dringen. Op het gebied van cultuur en ontspanning is er van alles in het gemeentegebouw te beleven, zoals literaire voordrachten, concerten en cursussen. Gewoonlijk wordt hiervoor het achterste schoollokaal gebruikt. Dat kan, godsdienstonderwijs wordt er immers niet meer gegeven. Vanaf december 1941 wordt er bijvoorbeeld een 'herscholingscursus in de bouw- Detail trappaal van de trap in de linker gang, 1997. (foto Jos Fielmich/gemeente Haarlem) WIM DE WAGT

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1998 | | pagina 141