(1964-1985)- Daarnaast was hij van 1946 tot 1991 dirigent van het Koor Ka
tholiek Haarlem het huidige Concertkoor Haarlem. Albert de Klerk heeft
als componist, kerkmusicus en concertorganist tot op het laatst van zijn
leven doorgewerkt.
Mijn persoonlijke herinneringen aan hem gaan terug tot de vroege jaren
zestig toen ik als brugklasser hem hoorde spelen op radio en plaat. Per fiets
ging ik op een donderdagmiddag vanuit mijn woonplaats Amsterdam naar
de Haarlemse Grote Kerk om hem 'life' te horen. Tijdens mijn conserva
toriumstudie bij Piet Kee kwam ik ook met Albert de Klerk in contact. Zon
der ooit les van hem gehad te hebben onderging ik in die jaren zijn invloed,
met name door zijn concerten en gesprekken na afloop daarvan. Veel in
tensiever werden die contacten na mijn benoeming tot stadsorganist in
1990. We reisden samen naar Knokke-Heist in België om improvisatie
wedstrijden te jureren en in 1992 gaf ik in Haarlem de première van zijn
orgelcyclus Tres Meditationes Sacrae. Albert begeleidde mij bij de voorbe
reiding hiervan en ook bij de uitvoering van zijn andere werken gaf hij mij
waardevolle aanwijzingen.
Op de vooravond van zijn tachtigste verjaardag in 1997 organiseerde ik
als bestuurslid van de Duyschot Stichting een verjaardagsconcert in de
Westerkerk. Albert improviseerde en zijn oud-leerling Wolfgang Baum-
gratz en ik speelden een overzicht van zijn composities. Albert was het stra
lend middelpunt van deze avond. Op 7 december 1998, ruim een jaar later,
troffen veel bezoekers van het verjaardagsconcert elkaar op zijn begafenis.
Aan het eind van dit artikel mag één facet niet onvermeld blijven. Toen
hij op 4 oktober 1917 werd geboren waren zijn ouders nog niet lang in Ne
derland. Zij behoorden tot de vele Belgen die moesten vluchten voor het
oorlogsgeweld van de jaren 1914—1918. Vader Jos de Klerk ging al snel een
belangrijke rol spelen in het Haarlems muziekleven en het gezin voelde
zich thuis aan de Bakenessergracht waar Hendrik Andriessen hun buur
man was. Een vergelijking met Zuid-Nederlandse vluchtelingen uit de
tweede helft van de zestiende eeuw ligt voor de hand. Albert bleef zijn hele
leven in Haarlem wonen. De stad werd vanaf de jaren zestig voor hem de
uitvalbasis voor internationale activiteiten, maar tot op de dag van zijn
dood bleef hij ook een rol van grote betekenis spelen in het Haarlemse
muziekleven. Op zijn Vlaamse afkomst was hij trots. Het was een genoegen
hem Vlaams te horen spreken - tijdens onze gezamenlijke reizen naar
Vlaanderen was ik daarvan getuige.
Albert de Klerk was een man die aspecten van de Noord-Nederlandse
en de Zuid-Nederlandse cultuur wist te verenigen. Improviseren deed hij
graag, of het nu een Vlaams volkslied of een voor het Noord-Nederlandse
calvinisme kenmerkende psalmmelodie was. En op de achtergrond bij
NECROLOGIEËN
