trein draagt, hoeft slechts te bezwijken - zooals den een of andere dag wel eens gebeuren zal - en dan beklaag ik de arme toeristen, die een pleizierreisje maken. Ik beken dus gaarne dat, zonder nu juist bang te wezen, ik alles behalve op mijn gemak was. En later heb ik menigmaal tot mij zeiven gezegd: de boulevard over te steken te midden van die massa elkander kruisende rijtuigen is lang zoo erg niet als een reisje van Haarlem naar Amsterdam, met den trein van 4 uur 22. Amsterdam is een parvenu, die zijn fortuin aan den handel te danken heeft. Eerst niet meer dan een visschersdorp, is het in minder dan drie eeuwen een der machtigste handelsteden der wereld geworden. Zie maar eens naar den platten grond; gij zult een regelmatigheid van lijnen vinden, die iets kouds, iets geometrisch aanduidt,zooals een Amerikaansch ingenieur te werk zou zijn gegaan, als een of andere actiën-maatschappij hem had opgedragen, gauw eventjes ergens een stad te bouwen. Het is anders niet moeielijk, om zich rekenschap te geven van de methodische wijze, waarop de verschillende wijken van Amsterdam zich om een gemeenschappelijk centrum gerangschikt hebben. Dat centrum is zeer duidelijk de samenkomst van den Amstel met het water van de Zuiderzee. Daar, aan de monding van de rivier, waarvan de wereldstad haar naam te danken heeft, bevond zich het oorspronkelijke dorp. Hoe arm de bewoners ook waren, zij gevoelden toch behoefte om niet te verdrin ken, en daarom maakten zij dus een dijk, die hunne hutten omringde en waarvan de beide uiteinden zich in de zee verloren. Een rij huizen verhief zich weldra aan den anderen oever van de gracht. Toen moest men zich wel verder uitbreiden en men maakte een nieuwen dijk, terwijl voor de benoodigde grond weer een gracht daar langs gegraven werd. En toen men dat een aantal keeren herhaald had, verhief Amsterdam zich, zooals het thans is, op 88 eilandjes, aan elkander gekoppeld met behulp van twee honderd en twee en negentig bruggen. Men kan er genoeg wandelen, zooals men wel zal kunnen nagaan, ofschoon de wandeling tamelijk eentonig is langs grachten en door straten, die allemaal precies op elkander gelijken. Maar wat zijn reizigers toch moeilijk te voldoen. Komen zij in een oude stad met nauwe straten, dan beklagen zij zich, dat zij in een doolhof verdwaald zijn. Als de stad nieuw is en de huizen allen precies op dezelfde lijn staan, dan zeggen zij, dat alles met het liniaal gemaakt is. NOP MAAS

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1998 | | pagina 87