-154-
Henriëtte Teding van
Berkhout ongeveer 7 jaar
oud. Olieverfschilderij,
circa i860, (coll. De
Clercq)
geweest, wat ook wel begrijpelijk is, als je afhankelijk bent van de al of
niet aanwezige kookkunst van personeel. Diverse keren lezen we de
opgeluchte opmerking als het achter de rug was: 'alles liep best af.'
Maar discipline en werkkracht kreeg ze ongetwijfeld met de paplepel
ingegoten. Wat eigenzinnigheid en doorzettingsvermogen vermochten,
kon ze zien bij haar dierbare ongetrouwde tante, Jkvr. Anna Teding van
Berkhout. Die gebruikte haar erfdeel om er de noden van zieken mee te
lenigen. Sinds 1874 woonde en werkte ze op het door haar gekochte
Nieuwe Gracht 90.111 Ze richtte er een particuliere ziekenverpleging in die
uitgroeide tot het Haarlemse Diaconessenhuis aan de Hazenpaterslaan.
In de diepe achtertuin, die uitkwam op de Parklaan, stichtte Anna in 1881
het kliniekje 'Zoar' voor lijders aan epilepsie. Hieruit zou op den duur het
epilepsiecentrum Meer en Bosch in Heemstede voortvloeien en nog later
de Cruquiushoeve in de Haarlemmermeer. Toen Henriëtte's leven later
niet over rozen ging, was deze tante een voorbeeld ter navolging.
Familie De Clercq
Overigens verliep het leven van Henriëtte langs de traditionele weg. Na
een verloving van twee jaar trouwde ze in november 1876 met Willem de
Clercq, een neef van Karei Eduard van de Haarlemsche Bank. Dit wordt
alles nuchter en zakelijk in de Herinneringen beschreven. Er valt geen
hartstochtelijke liefde voor elkaar af te lezen; wel diepe genegenheid,
wederzijdse trouw en oprechte rouw na Willems overlijden in 1912. Of
Haerlem Jaarboek 2000
