'opeens tot oude dame werd verklaard'? Het ergste daarvan was, dat ze
zich nu moest laten masseren 'in haar pierlala' en nog wel door een man!
Het wonen op Zorgvrij werd nu ook bezwaarlijk: Santpoort was afge
legen, dat kon de nabijheid van het domineesechtpaar Van den Bergh
niet goedmaken. Het huis was groot, lag aan de oost- en zuidzijde open
voor weer en wind. In de naoorlogse jaren werd het dienstbodenpro
bleem steeds groter. Bij haar kinderen De Clercq kon ze voorlopig niet
terecht; die hadden na de brand tijdelijk onderdak gevonden op De Rijp
van de 'schoonouders Stoop. Bovendien wilde ze haar zoon zo min moge
lijk tot last zijn. Deze zat tot over de oren in de zorgen vanwege een zeer
ongelukkig uitgevallen heideontginning in Westerwolde (noordoost
Groningen). In Haarlem, bij de Hylkema's bracht ze nooit meer dan dag
bezoekjes. Ze ging verlangen naar meer geborgenheid in de bewoonde
wereld.
Plotseling zien we haar als eigenares van Overbosch aan de Zomer-
zorgerlaan in Bloemendaal. Zonder overleg met de kinderen had ze het
in 1920 in verhuurde staat voor 26.0000,- gekocht van een zekere
Mulder.461 De kinderen vonden het niets: 'zoo'n rommelig buurtje, zoo
opgesloten en een leelijk oud huis'. Henriëtte vond het houten huis juist
'aardig'. Dat het gelegen was tegenover de noodkerk van de rooms-katho-
lieke parochie, in 1916 ingericht in de kegelbaan van het voormalige hotel
Welgelegen, scheen haar niet te storen. De vreugde was echter maar van
korte duur, want de huurster, mejuffrouw Greeve, was niet van plan te
vertrekken. Ze dreef er een pension en dat was haar broodwinning. En er
bestond al een zekere huurbescherming.
Voor Henriëtte stapelde het ene probleem zich op het andere: bij het
afstappen van een trapje in de provisiekast 'was het of er iets achter in
mijn knie knapte en ik kan haast niet lopen of staan van de pijn
Rheumatische pijnen werden heviger en noch het drinken van
Contrexéville-water, noch inwrijven met embrocation)?] of prismtz-ver-
banden gaven verlichting. Ze zat met twee huizen, had het gevoel op
zakelijk gebied te falen, terwijl het ideaal juist was: 'Zorgvrij verkopen,
Overbosch goed verhuren en zelf klein en goedkoop te gaan wonen en
vooral aan dochter Go en zoon Wil vast 'flink wat geld geven. Ik zou
daar zoo van genieten!' Maar alles kwam terecht: Overbosch kon ze voor
28.000,- verkopen aan een Van Lennep.471 Zorgvrij werd in september
1921 verkocht. Nu hoefde er - met 'weemoed en droefheid' - alleen nog
'afwerk gemaakt' te worden met Veenduin, de onroerendgoedmaat-
schappij van Cornelia van Wickevoort Crommelin, van wie ze de grond
van Zorgvrij in erfpacht had. De meubels werden zolang bij Van Kempen
in Bloemendaal opgeslagen. Henriëtte had voorlopig haar pied-a-terre bij
de De Clercqen in de herbouwde Boekhorst.
JET VAN VOORST VADER-DUYCKINCK SANDER
