treffelijk georganiseerd en de gemeente liet de inwoners mee kiezen uit
drie varianten, ontworpen door drie verschillende bureaus. Haerlem
sprak zich uit voor de variant 'Recreatief Raak(s)'. De meerderheid van
de door het Haarlems Dagblad geënquêteerden koos voor de variant
'Hoflijk Haarlem' en de gemeenteraad koos voor het derde plan 'De
salon en de stadshoven'. Dit plan stond bij Haerlem op de tweede plaats
omdat de vereniging het te ambitieus vond om het op de eerste plaats te
zetten. Het gebouw van de HBS-b blijft behouden. Wel gesloopt zouden
worden het gebouw van de v.m. HBS-a, dat van veel mindere kwaliteit is
en ook niet op de monumentenlijst staat, de uiterst lelijke parkeergarage
en twee kerkjes. Al met al heeft Haerlem vrede met deze plannen, in
dachtig het standpunt dat veranderingen in de bebouwing van de bin
nenstad mogelijk moeten zijn, mits van hoge kwaliteit.
Eind 2000 zorgde een actiegroep onder leiding van Henk Vijn en met
financiële middelen van de projectontwikkelaar Cobraspen wiens plan
nen voor dit gebied waren afgewezen en die op voorhand een van de
kerkjes had gekocht, voor de nodige commotie. Zij verzamelden 2200
handtekeningen van verontruste Haarlemmers die zich tegen de sloop
van de v.m. HBS-a en de kerkjes keerden. Ongetwijfeld zullen er vele
leden van Haerlem zijn onder deze groep van 2200. Het bestuur besloot
naar aanleiding hiervan om in 2001, samen met de Bond Heemschut,
door een groepje deskundigen een discussiestuk te laten opstellen over
nieuwbouw in een oude stad.
49. Gebouw v.m. Maria Stichting, iggg-heden
Omdat het Spaarne Ziekenhuis in 2003 de locatie Mariastichting gaat
verlaten, besloot het bestuur van het ziekenhuis het vrijkomende terrein
te gaan bestemmen voor woningbouw. In 1999 richtte Haerlem zich tot b
en w met het verzoek de afschuwelijk lelijke torenflat van het ziekenhuis
te slopen en om de gehele oude gevelwand aan de Kamperlaan en niet
alleen het middendeel, te behouden. Kort erop werden er door het
bestuur van het ziekenhuis drie projectontwikkelaars geselecteerd en ver
zocht een plan te maken. De meerderheid van b en w sprak zich uit voor
het plan van het Sociaal Fonds Bouwnijverheid, wat volgens Haerlem en
haar Werkgroep Gebouw en Omgeving nu juist het slechtste plan was,
getuigend van een 'trendy hobbyisme'.18) In augustus 2000 oefende
Haerlem druk uit op het bestuur van het Spaarne Ziekenhuis om het
advies van b en w niet te volgen. Het Spaarne Ziekenhuis koos voor het
ontwerp van Thijs Asselberghs namens Amvest/Bouwfonds, een plan dat
ook de voorkeur van Haerlem en haar werkgroep Gebouw en Omgeving
had.
Haerlem Jaarboek 2000
