ningin de versierselen van het rid
derschap Nederlandse Leeuw opge
speld. Toch was er ook enige kritiek,
die vooral te maken had met zijn
houding ten opzichte van de veran
deringen in de maatschappij, waar
mee hij het niet altijd eens was.
Het toeval wil dat ik mijn latere
oud-collega De Gou in mijn jeugd al
ontmoet heb. Hij stond toen aan het -367-
begin van zijn loopbaan als burge
meester van Steenbergen, terwijl
mijn vader burgemeester was van de
buurgemeente Dinteloord. Zodoen
de kwam hij bij ons wel op bezoek
en omgekeerd. Een halve eeuw later
hebben wij tijdens een ontmoeting
in Haarlem die herinneringen weer
opgehaald. De laatste keer dat ik
hem ontmoette was op 27 maart 1997 toen hij in het gebouw van de
Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen het laatste deel van de
rechtshistorische studie over onze Grondwet presenteerde.
Leonard de Gou werd geboren op 22 december 1916. Hij groeide op in
Den Haag waar hij na zijn rechtenstudie ook zijn eerste baan vond: waar
nemend griffier bij de rechtbank. Na ook nog enkele jaren gewerkt te
hebben op de provinciale griffie werd hij in 1946 als 29-jarige benoemd tot
burgemeester van Steenbergen. Hij bleef er elf jaar, waarin hij ook de
watersnoodramp van 1953 meemaakte. Na enige jaren liet het werk in het
niet al te grote Steenbergen toe dat De Gou nevenfuncties aanvaardde.
Zo was hij als lid van de kvp vanaf 1950 actief in de Provinciale Staten
van Brabant.
Venlo was de tweede gemeente waar De Gou in 1957 burgemeester
werd. Daar bevorderde hij onder meer de intergemeentelijke samenwer
king en de relatie met de gemeenten aan de andere zijde van de grens.
Ook vervulde hij in de periode 1955-1963 het lidmaatschap van de
Eerste Kamer. Daar hield hij zich in het bijzonder bezig met defensie en
buitenlandse zaken. Hieruit vloeide weer een aantal functies voort zoals
het lidmaatschap van het parlement van de West-Europese Unie en van
de Assemblé Consultative van de Raad van Europa te Straatsburg. Zijn
inspanningen voor de jumelage, later als burgemeester van Haarlem, zijn
zonder twijfel extra gestimuleerd door zijn geloof in een verenigd Europa,
dat in deze eerdere periode was gegroeid.
NECROLOGIEËN
