belangen van de gewone mensen blijven dienen o.a. als bestuurslid van
de openbare bibliotheek, het stadsdeeloverleg in Oost en Harmens-
janswijk, het woonwagenwerk en tot op het laatst van haar leven, de
renovatie van de Thorbeckebuurt.
Jeanne Strijbis-Kaplan
-372- 19 juni 1932-31 oktober 2000
Jeanne Strijbis overleed op 31 oktober 2000, 68 jaar oud, na meer dan
twee jaar met veel elan te hebben gestreden tegen haar ziekte.
Haar kinderen rouwen om het verlies van 'onze prachtige, sterke en
onvergetelijke moeder'. De Stichting Kees Verwey herdenkt een 'onver
vangbare secretaris, die stimulerend, stijlvol en vasthoudend de niet gang
bare paden bewandelde'.
Wij zullen haar missen in Haarlem, Jeanne Strijbis. Ze wist met een
laconieke gelaatsuitdrukking de meest harde en ware dingen te zeggen.
Dat maakt vrienden en vijanden, maar laat weinigen onverschillig. Met
Jeanne in een bestuur kon je rekenen op levendige, geanimeerde verga
deringen. Van alles afspreken en niets doen, was niet haar stijl. In haar
blocnootje stond genoteerd wat gedaan moest worden, en dat alles deed
ze ook, zonder uitstel.
Jeanne Rachel Kaplan werd in 1932 in Rotterdam geboren. Haar vader,
Maxime Kaplan was rond 1917 uit Rusland gevlucht en via Antwerpen in
Rotterdam terechtgekomen. Jeanne was nog jong toen ze naar een non
nen-kostschool ging, het Sint Gertrudiscollege, een gymnasium in Roo
sendaal. In Leiden studeerde zij rechten. Daar leerde zij haar eerste man
kennen, Ben Rogmans. Samen hadden ze vier zonen: Ben, Max, Coen en
Tim.
In de jaren '70 was Jeanne penningmeester, zowel van de ouderraad
van het Triniteitslyceum als van de hockeyclub Bloemendaal. Haar optre
den en voorkomen waren niet onopvallend. 'Een stuk', noemde een van
Bens vriendjes haar, en dat vergeet je niet als dat van je moeder wordt
gezegd. Rond 1973 begon Jeanne in de makelaardij. In 1980 trouwde ze
met Jaap Strijbis, een bekende makelaar in Heemstede. Meer dan tien
jaar werkten zij samen in de makelaardij De Ridder en Strijbis.
Van haar vele activiteiten in de jaren '80 en '90 noemen we:
in 1984 penningmeester, in 1992 voorzitter van de Stichting De Houten
Haarlemmer. Bij haar afscheid in 1997 ontving ze uit handen van burge-
PI ETER ELBERS
Haerlem Jaarboek 2000
