vraag aan met de opmerking: 'Zelf zou ik mee willen gaan doen met de plannen van Lien en Wim Leenman en hun vrienden: Het stichten van een leef- werk- en woongemeenschap in het oude Sint Jacobs Godshuis.' En zo geschiedt. In 1969 stappen hij en zijn vrouw in de kring der stich ters van het Rosenstockhuis. Hij brengt zijn Bloemendaalse villa in om het project mee te helpen financieren, zoals anderen hun grotere of klei nere offers brengen. Zijn grote ervaring als hoofdingenieur bij een organisatie als Hoog ovens komt ons, die veelal geneigd zijn wat filosofischer te werk te gaan goed van pas bij de renovatie en opzet van het 'Grote Huis Maar naast 377 zijn ingenieur zijn en dat was hij, zowel theoretisch als praktisch, heeft het leven hem veel ter rijping aangereikt. Dankzij zijn onbevangenheid en groeiend maatschappelijk engagement, zijn deelname aan het werk van Evangelie en Industrie in de jaren vijftig en zestig, en door zich jarenlang samen met de anderen te verdiepen in de boeken van Rosenstock, heeft hij de geestelijke inzichten aan praktische oplossingen weten te paren. Als bewijs daarvan werd hij ook nog een enthousiaste vertaler van Rosen- stocks werken in het Nederlands. Zo is E zijn leven herkenbaar gewor den als één lang antwoord op de oproepen die tot hem kwamen: zijn steentje bijdragen aan de totstandkoming van de ene grote menselijke fa milie. Zo groot en wijd als er mensen wonen. Onder deze hemel heeft E altijd geleefd: zijn leven moest deel uitma ken van een betekenisvol leven. Het motto van Rosenstock: 'respondeo, etsi mutabor', vrij vertaald met 'ik antwoord, zij het ook, dat ik daardoor mijn leven moet veranderen', heeft in Elias Voet gestalte gevonden. En zo is het gekomen, dat E, die zoveel evenementen in de kapel van het Rosenstockhuis heeft geëntameerd en meegemaakt, toen het duidelijk werd dat hij niet meer zou genezen van zijn herseninfarct, de wens te kennen gegeven vanuit deze kapel opgebaard en begraven te mogen wor den. Deze afscheidsdienst vierden wij op maandag 3 april 2000. Wij, als medestichters, maar daarnaast nog honderden en zelfs ettelij ke duizenden die voor kortere of langere tijd in het Rosenstockhuis woonden en er een toevlucht vonden, hebben veel aan E te danken. WIM LEENMAN NECROLOGIEËN

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 2000 | | pagina 379