zorgvuldig bewaard. Dat stelde mij in staat om in 1995 de geschiedenis
van Galerie-T te reconstrueren. In diezelfde periode heeft zij me veel ver
teld over haar belevenissen als galeriehoudster. Achteraf heeft dat haar
geholpen om over het verlies van haar echtgenoot heen te komen.
Het beheren van de galerie is voor hen samen een heel bijzondere tijd
geweest. Frans en Rithé Funke Küpper zijn ermee gestart in 1966 op een
moment dat Haarlem galerieloos was. Eva Bendien en Polly Chapon had
den het in 1956 aangedurfd een galerie te beginnen op het Klein Heilig
land maar deze galerie Espace was inmiddels verhuisd naar Amsterdam.
-176- In het Frans Halsmuseum bevindt zich een mooi portretje van Rithé
geschilderd door Kees Verwey omstreeks 1950. Vijftien jaar later was hij
de eerste exposant bij Galerie-T. Daar bleef het niet bij, Tajiri, Constant
en Corneille exposeerden op de gracht en via de laatste werden contac
ten gelegd met galeriehouders en kunstenaars in Parijs. Het echtpaar
richtte zich vooral op 'la nouvelle figuration' een stroming in de Franse
kunst, al dekt deze term niet geheel de artistieke lading. In de loop van
de jaren zestig veranderde het wereldbeeld en een reflectie daarvan was
te zien op de wanden van galerie-T.
Nederlandse debutanten kregen ook een kans. Frans Funke koos de
kunstenaars en Rithé onderhield de relatie. Zij was de spil in het huis op
de Bakenessergracht. Sommige kunstenaars kwamen voor de vernissage
over uit Parijs en logeerden op de zolder van het pand, waar zij de laat
ste hand aan hun schilderijen legden. Met een paar van hen had ze tot
het einde van haar leven nog contact. In 1970 werd Rithé samen met een
aantal andere galeriehoudsters geïnterviewd door Dolf Welling. Uit het
artikel in de Haagse Courant komt duidelijk naar voren dat zij een goed
gevoel voor commercie had en op zoek ging naar jong talent. In die
periode was inmiddels een dépendance geopend in Amsterdam, galerie
Jalmar, gevolgd door een definitieve verhuizing naar de Keizersgracht.
Wonen en werken op twee locaties met daarbij een vaste baan als
tekenleraar voor Frans Funke, betekende een zware belasting voor het
echtpaar. Toch bleven beiden initiatieven ontplooien. Verschillende poli
tiek geëngageerde kunstenaars uit Latijns Amerika werkten in Parijs en
exposeerden geregeld bij hen. Zo voelden zij zich geroepen om in 1973 in
hun galerie een 'Marathonade' te organiseren ten behoeve van Argen
tijnse gevangenen. Veel kwam neer op de schouders van Rithé. Een tour
de force was de deelname aan buitenlandse beurzen, zoals die in Bazel,
maar dan wel in een periode waarin zij het moest stellen zonder moder
ne communicatiemiddelen. In 1977 kwam er door gezondheidsproblemen
een einde aan het bestaan van Galerie-T.
De galerieruimte op de Bakenessergracht is altijd intact gebleven. Men
Haerlem Jaarboek 2001
