Hans Warnaars
14 augustus 1917-3 februari 2001
Hans Warnaars was een man die de geschiedenis en jaartallen altijd bij
zich droeg. Zoals een boekje met daarin op alle afzonderlijke dagen van
het jaar de belangrijkste gebeurtenissen door de eeuwen heen vermeld.
Makkelijk als eerste gespreksonderwerp om het ijs te breken. Op 3 febru
ari 2001 overleed hij in Overveen, op 83-jarige leeftijd. Een man met
gevoel voor geschiedenis.
-184- 'Hij had iets met getallen', herinnert zijn neef Johannes Warnaars zich.
'Bijvoorbeeld dat hij op zaterdag 03-02-01 is overleden, dat zou hij toch
wel mooi hebben gevonden. Hij was dol op dat soort cijfermatige feitjes.'
Hans Warnaars had volgens zijn neef archivaris of historicus moeten
worden. Daar lagen zijn liefde en zijn ambitie. Maar het liep anders. Hij
kwam terecht in het bedrijf van zijn vader, de gerenommeerde assuran
tie-makelaarsfirma Wijtman, De Clercq Warnaars uit 1871. Johannes
Warnaars: 'Dat was nog echt zo'n traditioneel familiebedrijf. Het moet de
loyaliteit aan zijn vader zijn geweest, dat mijn oom daar ging werken. Zijn
echte eigen ambities moest hij daarom vooral in zijn vrije tijd stoppen.'
Vlak na de Tweede Wereldoorlog zat Warnaars in Haarlem in een
commissie die zich ten doel stelde de afgebrande molen De Adriaan te
herbouwen. Hij was naar alle waarschijnlijkheid de eerste initiatiefnemer
voor de herbouw van die molen. Een fundering en een oude molen van
de scheepswerf Smit uit Alblasserdam had hij al, maar geld was er toen
onvoldoende. Daarom kon de herbouw destijds niet doorgaan. Jaren
geleden had ook Henk Vijn, die zich later inzette voor de herbouw van
De Adriaan, contact met Warnaars. Vijn: 'Het was een fijne correcte
kerel. Hij belde mij, toen hij hoorde dat ik met die Adriaan bezig was en
vertelde dat hij mij kon helpen aan heel veel gegevens en materiaal over
de molen. Ik ben toen bij hem geweest en hij heeft mij fantastisch op weg
geholpen.'
Zijn liefde voor molens bracht Hans Warnaars ook in het bestuur van
de stichting De Hollandse Molen. De oplettende treinreiziger naar
Amsterdam kan na Halfweg nog altijd een molentje zien staan dat hij van
de sloop elders in Noord-Holland redde. Vanuit zijn levendige interesse
voor alles wat met molens te maken had en zijn affiniteit met historie
schreef hij een boek over De molens en klederdrachten in Nederland.
Een prachtig werk met een schat aan informatie, dat ook heel goed werd
verkocht. Hij reisde voor zijn onderzoek heel Nederland door en bezocht
alle Nederlandse molens, zonder daarvoor een cent vergoeding te vragen.
Toen hij al zijn informatie had verzameld, trok hij zich tijdelijk terug, ging
Haerlem Jaarboek 2001
