begonnen des morgens om 9 uur tot 3 uur, op welk uur in dien tijd de
beurs begon, waar ik echter niet kwam. 's Avonds om 'A 6 begon het kan
toor weer tot 's avonds 8 uur en op de dagen van de koffieveilingen, die
destijds een maal plaats vonden in de maand, moesten wij tot elf uur en
somtijds later op kantoor blijven om de gedrukte afloop van de veiling
naar het buitenland te zenden. Eyken Sluyters gaf mij onderricht in wat
ik te doen had en toen hij ruim een jaar later naar Westindië vertrok
kreeg ik zijn plaats en kwam een zekere Ebeling uit Rotterdam op de
mijne.
-40- Ik heb aangename herinneringen van mijn verblijf bij Carp Co. en
genoot van mijn vrijheid in de tusschenuren. Eens heb ik bijna mijn ont-
slach gekregen omdat ik bij een stoei partij den inktkoker van den Heer
Carp, toen hij naar huis was om koffie te drinken, omverwierp en al de
inkt op zijn schrijfmap stroomde, die hij wel 30 jaren gebruikt had en
waaraan hij zeer gehecht was. Ik kwam er echter met een vermaning af.
De Heer Carp was een deftige persoonlijkheid, ongeveer 60 jaar oud,
altijd gekleed met zwarte jas en witte das, ouderling, zeer geacht en met
een groot crediet. In het jaar 1848, na de fransche revolutie van februari,
kwam hij echter in moeyelijkheden, niet omdat er geen remises uit het
buitenland kwamen, zoo als de oningewijden op kantoor dachten, maar
omdat hij gezamenlijk met Pannekoek en Rems op reusachtige schaal in
effecten speculeerde waarvan niemand op kantoor iets kon bespeuren
omdat Rems op de beurs op zijn eigen naam kocht en Pannekoek van de
transacties geheime boeken hield. Het schandaal was groot toen men ver
nam dat die vrome Carp zijn crediteuren en vrienden zoo bedrogen had
en het heeft weinig gescheeld of het heeft hem in handen van het gerecht
gebracht. Toen ik op den middag na de staking van betaling thuis kwam
en het treurige nieuws aan Mama vertelde verzocht zij mij het tot na het
middagmaal te verzwijgen voor Papa, anders kon hij niets eten, maar
Papa thuis komende was al van de geheele zaak op de hoogte en wist dat
hij de 40.000,- die hij eenige dagen te voren aan Carp geleend had kwijt
was. Vóór het middagmaal riep hij mij bij hem in den gang om mij te zeg
gen eerst na het diner de ramp aan Mama te vertellen anders kon zij niet
eten. Edele zielen! Beiden bleven er kalm onder en stilden hun honger
alsof er niets gebeurd was. Papa vertelde aan tafel, dat toen de beurshee-
ren na de beurs in de sociëteit Concordia kwamen, waar hij domino
speelde, hij hun vroeg welke huizen dien dag waren gevallen, want er vie
len er dagelijks, men hem de namen van eenige firma's opnoemde die
gestaakt hadden, en dat vooral de stagnatie van Carp Co. een groote
sensatie gemaakt had; hij had daarop dood kalm zijn leedwezen betuigd,
omdat ik er op kantoor was maar over het geldelijk verlies niet gespro-
Haerlem Jaarboek 2001
