Portret van Christiaan
van Lennep rond 1900.
guess again.' Na zich lang bedacht te hebben zeide zijn vriend eindelijk 'I
calculate it must be a boy,' waarop de vader uitriep 'You knew'd him, else
you would not have guessed it at the second guess.'
Te Washington stelde Bailor mij aan zijn aanstaande voor. Miss
Wadsworth was een beeldschoon meisje, dat doodelijk verliefd op hem
scheen te zijn. Ik weet niet of hij ooit met haar getrouwd is geweest en
wat er van hem is geworden.
Ik maakte van de gelegenheid dat ik eenige dagen te Washington door
bracht gebruik om een correspondentie over 'Direct trade with Holland
te openen met een exporteur te Richmond in Virginia, maar nadat wij
verscheidene brieven hadden gewisseld, ook met andere firma's in New
Orleans, wier namen mij door Bailor waren verstrekt en nadat ik hem de
antwoorden had laten lezen zag ik in dat ik in Amerika niet verder zou
komen en eerst Gebr. Hartsen en andere firmas in Holland zou moeten
polsen. Dat was ook de raad dien de Heer Gorter mij gaf, die mij steeds
groote voorzichtigheid aanbeval en Bailor niet erg vertrouwde. Het is
meer dan een halve eeuw geleden dat deze gebeurtenissen voorvielen en
veel van hare details zijn mij natuurlijk ontschoten of liggen verward in
mijn geheugen. Zooveel is zeker dat ik Washington verliet en te Balti
more hartelijk afscheid nam van mijne vrienden, Rebecca Williams niet
te vergeten en over New York naar Europa stoomde en met dezelfde
Niagara die mij naar Amerika gebracht had.
Toen ik Washington verliet en met een kort duffelsch piëkkertje over
mijn arm op een snikheeten dag naar het station liep, riep een straat jon-
-65-
CHRISTIAAN VAN LENNEP
WÊÊÊ^^M
Méaüëé imftü