Inmiddels was hij in 1941 getrouwd met Charlotte Veenstra, secreta
resse op een Haags advocatenkantoor. Uit dit huwelijk zouden twee kin
deren worden geboren: Charlotte in 1943, later verpleegkundige, en Char
les in 1947, later arts. Van eind 1942 tot zomer 1946 woonde het jonge
gezin in Almelo, waar men begin 1945 bevrijd werd door het Tweede
Canadese leger. Daar zou hij ook zijn vader weer ontmoeten.
De gemeentelijke organisatie was vrij turbulent in die jaren in verband
met bezetting, verzetsbeweging, bevrijding en het weer op gang komen na
de oorlog. Een goede herinnering had Hans aan de bomvrije kelder van
het stadhuis waar o.a. de bibliotheek van Kasteel Rechteren was opgesla- -269-
gen, met veel boeken op het gebied van oud-vaderlands recht. Hij voelde
zich hier als een muis in de wittebroodstrommel!
In 1946 solliciteerde hij in Friesland en Noord-Holland. In Haarlem
werd hij aangesteld tot referendaris op de Provinciale Griffie, met name
voor onderwijs en personeelszaken. Het gezin verhuisde naar Heemstede
en Hans ging werken onder de Commissaris van de Koningin dr. J.E.
baron de Vos van Steenwijk en met als directe 'baas' gedeputeerde Bou-
man, de vader van Mies. Tot 1949 zou hij hier naar volle tevredenheid
blijven: er werkten 'fatsoenlijke mensen' en er heerste een goede geest. In
de jaren 40-45 was er weinig gebeurd en er viel veel in te halen; De Vos
was een 'geweldige magistraat'.
Toch trok hem in 1949 de vacante plaats van gemeentesecretaris van
Delft: een mooie functie in een historische stad. Onder de vorige burge
meester was de stad wat ingeslapen, maar de kort tevoren benoemde
PvdA-burgemeester Van Walsum bleek een geweldenaar en voor Phaff
ging de wereld open. De contacten met de politiek, de Raad, de burgerij
en de pers liepen goed en veel kwam in die jaren van de grond: de tap
toe Delft, de Antiekbeurs in het Prinsenhof (een museum dat toen nog
nauwelijks een eigen collectie had), het justitiemuseum Het Steen in een
toren van het stadhuis, et cetera. Ondanks tegenwerking van de in meer
derheid protestantse gemeenteraad kon ook de Elckerlic traditie geves
tigd worden. Van Walsum merkte hierover op dat er niets veranderd was:
Willem van Oranje had ook al last gehad van de predikanten! Toen een
prijsvraag voor een 'marktspel' mislukte schreef Phaff zelf de tekst voor
het spel dat op het marktplein werd opgevoerd. Niet onverdiend werd hij
erelid van Delphia Batavorum.
Met enige aarzeling bevestigt Phaff het vermoeden dat hij in zijn Delft-
se jaren misschien wel zijn mooiste tijd beleefde. Maar eind 1952 vertrok
Van Walsum naar Rotterdam en de directeur van het Prinsenhof,
Wijsenbeek, ging naar Den Haag. In Haarlem vertrok gemeentesecretaris
Wesstra en dit zou vanaf 1 november 1952 tot 1 november 1963 Phaffs vol
gende functie worden.
NECROLOGIEËN
