^~0(\
r
zwager toe te treden en hun eigen bedrijf te verkopen. Het was de brou
wers namelijk niet toegestaan meerdere brouwerijen in bezit te hebben.
Op deze manier bleven alle ondernemingen behouden voor de familie.
Dat de brouwsters door hun beroep aanzien en medezeggenschap ver
wierven in een samenleving waar de mening van vrouwen meestal niet
werd gevraagd, wordt duidelijk door stukken uit het brouwersarchief van
Haarlem. In dit archief bevinden zich enkele brieven die zijn onderte
kend door alle brouwers met hun naam of brouwersmerk. Ook de vrou
wen hebben deze verzoeken aan het stadsbestuur mede ondertekend. Dit
wijst erop dat zij serieus werden genomen. Men heeft de moeite genomen
alle brouwerijen langs te gaan en om een handtekening te vragen. De sig
natuur van een brouwster telde blijkbaar net zo zwaar als het merkteken
van een mannelijke brouwer.
De Haarlemse brouwsters: een bijzondere groep vrouwen
De meeste beroepen waarin vrouwen in het laat-middeleeuwse Europa
werkzaam waren als arbeidster of als zelfstandig ondernemer, konden
worden gezien als uitvloeisel van hun bezigheden binnen het gezin. Niet
alleen bij de vervaardiging en verkoop van voedsel maar ook in de tex
tielnijverheid waren vrouwen actief. Aanvankelijk voorzag elke familie of
t<-t V
T IX W'iKr»-
Fragment uit de brief uit 1546 aan het stadsbestuur. Alle brouwers hebben
met hun naam of brouwersmerk het document ondertekend, (avk, Archief
Brouwersgilde, inv. 84)
t
MARJOLEIN VAN DEKKEN
