opgepakt, maar werd later naar huis gestuurd. Dat laatste viel dus mee
maar de spanning was zo groot geweest dat zijn zenuwstelsel geknauwd
raakte en hij met ziekteverlof moest. In november 1943 is hij overleden.
Tegenover een andere collega zou hij overigens hebben gezegd dat hij wel
een naam had genoemd van een communist en die persoon is inderdaad
gefusilleerd.
In de A.s.-kamer werd die avond een lijst van 145 te arresteren perso
nen gemaakt. Van deze lijst werden stroken met enkele namen geknipt
en aan agenten meegegeven met de opdracht tot arrestatie. Veel systeem
zat er niet in de lijsten, want personen uit dezelfde straat of buurt werden
door verschillende groepjes opgehaald. In de nacht van 1 op 2 februari
werden zo 109 personen, meest Haarlemmers maar ook enkelen uit de ge
meenten Heemstede en Bloemendaal door Duitse politiemensen verge
zeld door een Haarlemse agent (die de weg wist) van hun bed gelicht en
naar het politiebureau in de Smedestraat gebracht. Daar werden ze gere
gistreerd, tijdelijk in het gymnastieklokaal samengebracht en vervolgens
naar de gevangenis getransporteerd, waar ze in het vlak (de open bene
denruimte) werden geplaatst. Er heerste daar een praatverbod.
Vast staat dat er 36 personen niet konden worden gearresteerd wegens
hun afwezigheid. Op een aparte lijst van niet aangetroffen personen staat
aangetekend dat drie van hen in een concentratiekamp waren, twee zaten
in de gevangenis, twee waren anderhalf jaar geleden reeds gearresteerd
en zeven waren voortvluchtig/weg. Dit wijst op weinig medewerking van
de politie-ambtenaren, want een deel van deze gegevens zou toch bij de
politie bekend moeten zijn geweest. Iedere maand immers moest de bur
gemeester aan de Commissaris der Provincie een lijst sturen van de
Haarlemse politieke gevangenen en de namen werden hem steeds door
de politie verstrekt. Twee personen waren overleden, één mocht op dok
tersattest niet worden vervoerd en zeven waren verhuisd. Zes werkten
buiten de stad waarvan twee in Duitsland. Zes personen werden thuis
niet aangetroffen. Er werden geen pogingen gedaan de afwezigen later
alsnog op te pakken.
Er is niet bekend of sommige afwezigen tijdig gewaarschuwd waren.
Na de oorlog werd in een politierapport gezegd dat van de gearresteer
den, Frank en Drilsma de kans hadden gehad om onder te duiken, maar
dat zij dit geweigerd hadden, omdat zij hun geloofsgenoten niet in de
steek wilden laten.
Op de oorspronkelijke lijst kwamen ook tien namen van Haarlemse
politiemensen voor, maar de Duitse commandant wilde geen politiemen
sen als gijzelaars. Elf gijzelaars waren al eens eerder gearresteerd geweest
wegens een moordaanslag op een agent van de Sicherheits Dienst (sd) in
J.J. TEMMINCK
