Fonteinlaan i, Dreefzicht dichtgespijkerd, (foto Emil de Haas, omstreeks 1945)
breedte van zeven meter werd voorzien van een terrasmuur van gele klin
kers. Deze muur had een hoogte van 46 centimeter met kolommen om
de drie meter en was afgedekt met een rollaag. Het bovenste gedeelte van
deze muur bood ruimte voor aarde ten behoeve van vaste planten. Er
waren drie toegangen van gemetselde trappen naar het terras. De
Schoonheidscommissie in die tijd had geen bezwaar behalve dat zij de
terrasmuur niet in gele baksteen maar in een donker blauwzwarte steen
uitgevoerd wenste te zien en de terrasvloer voorzien van een ijzeraarde
klinker. Zij gaf het advies de verlichting, zoals bijvoorbeeld lantaarns, in
het plan op te nemen. Architect Kramer was het met dat advies over de
kleur van de baksteen niet eens en hield voet bij stuk. De Schoonheids
commissie ging om en achtte achteraf de gele steen aanvaardbaar.
Eigenaar was nog steeds H. Th. van Looy en de gelegenheid stond nog
steeds bekend onder de naam Café Dreefzicht.
In 1942 nam de Duitse bezetter het gebouw over. Het werd voor veler
lei militaire doeleinden gebruikt, waaronder als munitieopslagplaats. In
het er tegenover gelegen Hotel de Hout zetelde het hoofdkwartier van de
bezetter en voor de beveiliging daarvan was een tankwal achter Dreef
zicht aangelegd. Aan het einde van de oorlog was van Dreefzicht niet veel
Haerlem Jaarboek 2003
-152-
