meer over. Direct na de oorlog pakten C. Keur en P. Wempe de draad
weer op en namen het gebouw opnieuw als café restaurant in gebruik. Na
voorbereidingen in 1945 en 1946 dienden zij in 1948 een verbouwingsplan
in voor Café Restaurant Dreefzicht zoals het vanaf dat moment bekend
zou staan. De belangrijkste wijziging aan het exterieur was de sloop van
een deel van de serre en de toiletruimte aan de westzijde. Daarvoor
kwam een geheel nieuwe uitbreiding in de plaats waarin een nieuwe toi
letgroep, rijwielbergplaats, garderobe en een kleedkamer werden onder
gebracht. De kleedkamer stond in directe verbinding met een podium in
de grote zaal. Tot die tijd was de hoofdingang altijd aan de noordzijde -I53~
geweest, centraal in het grote terras. Nieuw was een tweede ingang nu
aan de zuidzijde. In de koepelvormige uitbouw aan die kant werd de cen
traal gelegen keuken fors vergroot en de beheerderswoning op de verdie
ping anders ingedeeld en ontsloten. De ruimte onder de kappen bleef
onbenut, zoals in het verleden ook altijd het geval was geweest. Nieuw
was ook het maken van een sierlijk entreeportaal en het vergroten van
het terras aan de zijde van de Fonteinlaan. Boven de hoofdentree werd
de naam Dreefzicht aangebracht. De heren Wempe en Keur huurden
Dreefzicht voor één gulden per jaar. De kosten van de verbouwing waren
geheel voor hun rekening. Het was er de gemeente Haarlem alles aan
gelegen dat het gebouw weer werd opgeknapt en in gebruik genomen. Zij
kregen een huurcontract met een looptijd tot 1975- De grond bleef in
eigendom van de gemeente Haarlem. Lange tijd was Dreefzicht een be
grip in Haarlem.
In i960 ging het complex over in handen van het restaurantconcern
Van der Valk. Meteen werden plannen ontwikkeld voor een groot
scheepse verbouwing om het gehele pand tot restaurant in te richten. Vijf
keer werden schetsplannen daartoe ingediend. De belangrijkste wijzigin
gen bestonden uit het compleet uitbreken van het interieur, een nieuwe
beheerderswoning met een groot aantal slaapkamers voor het personeel
op de verdieping en de sloop van de uitbreiding uit 1948 aan de westzij
de, die geheel vervangen en vergroot moest worden. Met name dat laat
ste onderdeel vond geen genade in de ogen van de Schoonheidscom
missie van toen. Zij kwam tot het volgende vernietigende oordeel:
'Inzake nevengenoemd plan, waarvoor bij de commissie het vijfde
ontwerp werd ingediend, berichten wij U, namens de schoonheids
commissie, als volgt. Uit de aard der zaak is het een zeer moeilijke
opgaaf om naast of aan het oude paviljoen Dreefzicht een uitbreiding
te bouwen zonder aan het klassieke gebouw schade te berokkenen.
Naarmate deze uitbreiding groter wordt gemaakt wordt zulks ook
MONUMENTENZORG
