zitplaatsen, een motel met 160 kamers, 40 appartementen en een zwem
bad. Dreefzicht had voor hem geen aantrekkingskracht meer en hij had,
volgens het krantenbericht, in Haarlem de moed opgegeven. Volgens
hem werden al zijn uitbreidingsplannen door de gemeente van tafel
geveegd. Volgens de heer Matser kon Dreefzicht vierhonderd plaatsen
meer gebruiken, want de klanten stonden in de rij. In een boze opwelling
dreigde hij zelfs van Dreefzicht een opslagplaats te maken. De soep werd
niet zo heet gegeten, al hing het voortbestaan van Dreefzicht toen wel
aan een zijden draad. Verwonderlijk is dat het plan uiteindelijk toch werd
uitgevoerd en zelfs uitgebreid met een ondergrondse ruimte onder het ter
ras aan de zuidzijde als dagverblijf voor het personeel. Ook de uitvoering
van dit plan gaf weer de nodige strubbelingen met de gemeente. De
ondergrondse ruimte werd door middel van luchtkokers belucht. Deze
staken boven het maaiveld uit en hadden aan de bovenzijde, zoals op de
tekening was aangegeven, met roosters moeten worden afgedekt. Het
bleek enkele jaren later dat de roosters halverwege de luchtkokers waren
aangebracht. Dat kwam een Haarlems echtpaar duur te staan. Na afloop
Fonteinlaan i, Dreefzicht omstreeks 1980. (foto Articapress)
MONUMENTENZORG
