dienst als opslagruimte. Bovendien leverde de muziektent een troosteloos
beeld op omdat in de nabijheid een vuilcontainer en vuilnisemmers een
plaats hadden gevonden. Ook bleek het deponeren van afval hier eerder
regel dan uitzondering. Aldus blijkt uit een brief van de toenmalige tech
nisch directeur van het gemeentelijk Bedrijf Openbare Werken, de heer
ir. J.J. Fuykschot. Deze brief werd door hem opgesteld naar aanleiding
van een verzoek van de toenmalige exploitant van Dreefzicht, de heer
Ch.J.G.M. Matser, die om verlenging van de vijfjarige vergunning vroeg.
Hij gebruikte de ruimte onder de muziektent namelijk voor de opslag van
emballage. Fuykschot adviseerde de muziektent te slopen en zei dat het -165-
beter was om een nieuwe bergplaats te bouwen. Uit de brief blijkt tevens
dat de heer Matser plannen had tot het bouwen van een opslagruimte
maar niet tot een aanvraag voor de benodigde vergunning kwam. De
toenmalige directeur van Bouw- en Woningtoezicht gaf uiteindelijk b en
w het advies de vergunning voor de muziektent met nog slechts één jaar
te verlengen. Daarmee probeerde hij op de heer Matser enige druk uit te
oefenen om voor de opslag van emballage en etensresten een andere
oplossing te zoeken, b en w nam het advies over en de vergunning werd
verleend tot 1 april 1968. De heer Matser gaf vervolgens architect Brouwer
opdracht voor een alternatief bouwplan voor de muziektent. Deze kwam
in november 1967 met een schetsplan. Overigens een heel aardig plan dat
voorzag in sloop van de muziektent waarbij de stenen onderkant behou
den bleef. Deze bleef behouden voor de opslag van de emballage en de
plaatsing van containers en vuilnisbakken. Op deze opbouw had Brou
wer een paviljoenachtig en heel transparant gebouwtje bedacht waarin
een volière met rondgang voor de bezoekers. De Schoonheidscommissie
gaf een positief advies en de bouwvergunning werd in september 1968
verleend. Herhaaldelijk werd daarna door de heer Matser uitstel tot de
verbouwing aangevraagd tot uiteindelijk de gemeente Haarlem eind 1977
de bouwvergunning weer introk. Ook de vergunning tot het gebruiken
van de bestaande muziektent werd toen ingetrokken. In 1981 stond de
muziektent er nog steeds. Kort daarop zal deze zijn afgebroken vermoe
delijk ter vergroting van de parkeerruimte achter Dreefzicht.
Gaandeweg raakte Dreefzicht op de achtergrond bij het Van der Valk
concern omdat dat zich steeds meer op de combinatie van restaurants
met hotels richtte. Plannen om bij Dreefzicht zo'n vijftig hotelkamers te
bouwen vond bij de gemeente geen goedkeuring. Het toch al niet grote
Dreefzicht was als restaurant alleen niet langer meer interessant voor dit
concern en het werd te koop gezet. Eén van de eerste gegadigden was de
Sociëteit de Vereeniging aan de Zijlweg. Deze sociëteit kampte al lange
tijd met parkeerproblemen en zag in Dreefzicht een goed alternatief voor
MONUMENTENZORG
