eerder te sterken en dan ging hij er na korte bezinning nóg harder tegen
aan met nieuwe plannen, nieuwe ideeën.
Zo maakte hij zich onder meer hard voor een uitzonderlijk reclasse-
ringsexperiment dat 'dading' werd genoemd. Dat gebeurde in de jaren
negentig. Het betrof een unieke methode om daders van lichte misdrijven
met hun slachtoffers te confronteren en samen te laten bepalen op welke
manier de schade het beste zou kunnen worden vergoed, zodat beide par
tijen er genoegdoening aan konden beleven. Het werkte, maar naar het
oordeel van de justitiële overheid toch blijkbaar niet goed genoeg. In 1994
werd dit zo doordachte Haarlemse experiment door het openbaar minis- -209-
terie stopgezet. Het om vond dat de proef te weinig resultaat opleverde
en bovendien veel teveel administratieve rompslomp vergde. Voor Olde
Rikkert was het een grote teleurstelling. Hij ging er altijd van uit dat elk
mens dat ermee geholpen werd, winst betekende voor de samenleving.
Eerder was Frans Olde Rikkert al nauw betrokken bij de oprichting
van het Crisiscentrum aan de Schotersingel. Mensen die in acute geeste
lijke nood verkeerden konden daar 24 uur per dag terecht voor hulp en
tijdelijke opvang, waarna een verdere oplossing werd gezocht. Toen na
twintig jaar dit crisiscentrum wegens bezuinigingen met sluiting werd
bedreigd, bewoog hij hemel en aarde om een ieder ervan te overtuigen
dat het noodzakelijk was dat het bleef voortbestaan. Hij kon het rekken,
maar tenslotte werd het toch in 1998 gesloten. Ook dat betekende voor
hem opnieuw een teleurstelling. Behalve deze wapenfeiten maakte Olde
Rikkert zich in tal van commissies sterk voor zaken die hem nauw aan
het hart lagen. Zo zette hij zich als lid van een speciale commissie van
toezicht in voor een menswaardige behandeling van asielzoekers die via
Schiphol het land uit werden gezet. Die had hij zelf helpen opzetten en
deze is nog steeds actief.
Graag had Frans Olde Rikkert zich nog jaren ingezet voor zijn mede
mensen. En aan de zijde van Joos Clijsen had hij ook zelf nog zoveel wil
len genieten van de kunst, omringd door zijn grote vriendenschaar. Op
de zeer bijzondere begrafenis op het fraaie kerkhof aan de Kleverlaan
was die sfeer van vriendschap en genegenheid voelbaar. En een ieder
keerde huiswaarts met het goedlachse portret van Frans Olde Rikkert op
zak, als dierbare herinnering aan een goed mens.
KO VAN LEEUWEN
NECROLOGIEËN
