De wachtkamer voor vrouwen in de Arbeidsbeurs aan Nieuwe Gracht 3. (uit:
De Toestand der Gemeente 1913)
voor het ruimen van sneeuw. Het animo voor dit soort werk tegen gerin
ge vergoeding was niet erg groot en dat wekte grote ontstemming, niet
alleen bij de burgerij en het college van b en w, maar ook bij het Steun
comité, dat zich beraadde op passende maatregelen. De Arbeidsbeurs, die
reeds een aantal jaren tegen de winter de zogenaamde 'sneeuwkaar'ten'
uitreikte aan een ieder die daarom vroeg, wees erop dat 20 cent per uur
voor dit werk zelfs beneden het loon van een losse werkman bleef.
Het werk werd daarna anders georganiseerd en werd verricht door
grondwerkers en de daarmee te vergelijken arbeiders tegen een iets beter
loon. 18>
Een andere vorm van werkloosheidsbestrijding ging uit van de op 3
augustus 1914 opgerichte Centrale Arbeidsbeurs, een landelijke instelling
die werkloosheid bestreed door de landelijke spreiding van arbeidsbe
middeling. De gemeentelijke arbeidsbeurzen waren bij deze centrale
organisatie aangesloten. 19> Hoe belangrijk deze samenwerking tussen de
verschillende gemeenten ook was, in de praktijk ging het bij de uitvoering
van plannen vaak mmder vlot. In Haarlem stuitte men op allerlei bezwa
ren die vooral gehuwde werklozen hadden tegen gedwongen verhuizin
gen. Een enkel gezin bleek slechts bereid om zijn woonplaats te verruilen
Haerlem Jaarboek 2003
