De Zeeweg,
Europa's oudste autostrada
Een ontwerp van de Haarlemse landschapsarchitect L.A. Springer
Inleiding
Na de Eerste Wereldoorlog zou één der merkwaardigste werken uit het
begin van de vorige eeuw, de nu veel bewonderde Zeeweg, tot stand
komen. Ondanks de kritiek vanuit de hoek van natuurbescherming werd
naar ontwerp van landschapsarchitect Springer over een lengte van vier
kilometer een op natuurlijke wijze slingerende duinweg aangelegd. Het
landschappelijk schoon stond voorop; slechts waar het noodzakelijk was
greep de menselijke techniek in.
'De ontwerper cijferde zichzelf als mensch weg en gaf voorrang aan
het bestaande en het resultaat was de mooiste weg van Europa als we de
Alpenpassen uitzonderen, want ook daar was men genoodzaakt door het
bergachtige terrein voorrang te geven aan het bestaande', schreef het
Bloemendaals Weekblad op 5 juli 1935.
Dit kunstwerk werd door grotendeels werkloze arbeiders aangelegd.
Voor het eerst had de gemeente Bloemendaal over eigen grondgebied
toegang tot de zee. Door de Zeeweg kon het publiek van het schitteren
de duingebied genieten zonder dat het gebied hoefde te worden openge
steld. Door een twee kilometer lange verlenging over een boulevard even
wijdig aan de kust werd de Zeeweg een belangrijke verkeersroute naar de
badplaats Zandvoort. Als interlokale verbinding was haar betekenis ech
ter niet evenredig aan de enorme kosten die ermee gemoeid waren. De
gemeente wilde deze terugverdienen door de aangrenzende woeste duin-
gronden als bouwterrein te verkopen.
Besluit tot aanleg van een weg naar zee
Rond 1900 had burgemeester J.W.A. Immink van Bloemendaal (1881-
1907) enkele vergeefse pogingen gedaan om een weg van Overveen naar
het strand te krijgen. De overigens maar ternauwernood mislukte plan
nen van de Zandvoortse Terrein- en Hötelmaatschappij om duinwegen
aan te leggen tussen Kweekduin en Duin en Daal naar Zandvoort, vorm-
HENRI SPIJKERMAN
