ken. Er bestond al een wegenplan van de vereniging Bloemendaal's Bloei,
maar die route boog direct om naar Zandvoort en liep nauwelijks over
Bloemendaals grondgebied. Er volgde overleg met de populaire Haar
lemse tuin- en landschapsarchitect L.A. Springer en deze diende al in ok
tober 1914 het ontwerp voor een Zeeweg in. Het resultaat was een ver
keersader van zo'n vijftig meter breed en met ontgravingen en ophogin
gen tot 66 meter. Zo'n snelweg was voor die tijd revolutionair! Zij begon
in Overveen aan het einde van de Tetterodeweg nabij de waterleiding en
in Bloemendaal bij de zanderij van de Binnenlandsche Exploitatiemaat-
-92- schappij tot Onroerende Goederen.
In een volgende besloten raadszitting, van 10 december 1914, werd de
begroting voor het Zeewegplan besproken. De kosten werden door
Springer op bijna een ton geraamd. De erven Van der Vliet zouden de be
nodigde grond in eeuwigdurende erfpacht tegen een jaarlijkse canon van
één gulden moeten afstaan. Als gevolg van inspraak werd er een aantal
voor de gemeente zeer bezwarende bepalingen vastgesteld. Er mocht bij
voorbeeld geen straatbelasting of bouwgeld worden geheven, zodat op
die manier de kosten van de weg niet konden worden gedekt. Als de par
tijen voor 15 januari 1915 niet tot overeenstemming mochten komen, wilde
de raad zich in principe uitspreken voor onteigening ten behoeve het
algemeen nut. 'Men behoeft dan niet meer over de te smalle en levensge
vaarlijke Zandvoortselaan, waar men ieder ogenblik een ongeluk kan
verwachten', aldus de burgemeester.
De raad besloot in haar vergadering van 24 juni 1915 met één stem
tegen tot het aanleggen van een rijweg, lopende van de bebouwde kom
men Bloemendaal en Overveen der gemeente Bloemendaal naar het
strand en Zandvoort'. Een krediet van 300.000,- moest voldoende zijn
om de kosten van onteigening, grondwerkzaamheden en wegverharding
te dekken. Tegelijkertijd werd de eerste Zeewegcommissie onder voorzit
terschap van mr. A.J. Jacometti geïnstalleerd.
In de overwegingen die aan het raadsbesluit ten grondslag lagen werd
het verlangen uitgesproken 'een groot werk' te doen uitvoeren tot bestrij
ding van de in die komende winter te verwachten werkloosheid. De
Zandvoortse raad betuigde in augustus 1915 zijn 'grote ingenomenheid'
met de nieuwe verbinding.
Springer als tuin- en landschapsarchitect
Leonard Anthony Springer zag in 1855 als zoon van een kunstschilder in
de hoofdstad het levenslicht. Als telg uit een architectenfamilie nam hij
reeds op jonge leeftijd bouwkundige tekenlessen bij zijn oom Willem
Haerlem Jaarboek 2003
