Het nieuwe tapijt voor
de Gravenzaal
Het stadhuis, zoals het in 1370 werd opgeleverd, is gebouwd als een recht- -149-
hoekig, bakstenen gebouw van ca. 30 x 10 meter, bestaande uit een grote
zaal met daaronder vijf kelders. In de loop der eeuwen breidde het stad
huis zich flink uit. De grote zaal, die we tegenwoordig de Gravenzaal
noemen, is nog altijd het belangrijkste vertrek. De zaal werd verwarmd
door twee haarden waarvan er een tegen de zuidgevel was geplaatst. Het
rookkanaal liep tussen twee raampartijen door. Later is de haard afge
broken. Nu zit op deze plek een fraai venster uit de achttiende eeuw dat
voor een mooie belichting van de zaal zorgt. De vloer was met gebakken,
geglazuurde tegels belegd die in 1903 vervangen werden door tegels in
Naamse steen.
Wanneer op deze vloer het eerste tapijt kwam te liggen is niet duide
lijk. In ieder geval werd in 1969 het toen aanwezige tapijt vervangen.
Volgens de bevestiging in de opdrachtbrief van 12 februari 1969 leverde de
Koninklijke Hand-Tapijtknooperij Kinheim uit Beverwijk een tapijt met
de afmetingen van 710 x 950 cm. Het werd geheel met de hand geknoopt,
in totaal 1.518.750 knopen. De reële knoopuren waren 2195 uur. Het
gewicht bedroeg 402 kg. Het gehele tapijt werd uitgevoerd in patroon en
kleuren, overeenkomstig het toen al bestaande tapijt. De garens waren
100% zuiver scheerwol, geverfd in de hoogste graad van kleurechtheid.
De prijs kwam op 295,- per m2.
Ontwerp
Eind 2001 kwam de opdracht bij de gemeente afdeling Stads
Ontwikkeling (so) binnen om op zoek te gaan naar een nieuw tapijt daar
het bestaande tapijt tot op de draad versleten was. Zoals bekend wordt
de Gravenzaal veel gebruikt als trouwzaal en worden bijna alle grote
plechtigheden hier gehouden. In de zaal bevinden zich elementen uit alle
eeuwen, zoals de gravenportretten uit 1578, zeventiende-eeuwse glas-in-
loodramen uit de kerk van Bloemendaal, oude reiskisten uit 1669, kope
ren kroonluchters uit de Grote Kerk van Enkhuizen, een klok uit 1906 en
nog veel meer kunstschatten.
MARTIN BUSKER
