wereld. De Sectie Informatica, opge
richt in 1971, bleef tien jaar lang de
enige die niet een studierichting verte
genwoordigde.'
Xander Verrijn Stuart heeft dus jaren
lang strijd moeten voeren; dat is ook te
zien aan het grote aantal rapporten dat
in de voetnoten van de gedrukte versie
van zijn afscheidsrede wordt genoemd. -223-
Pas toen erkenning na tien jaar gelukt
was, kon de Informatica ook een
beroep doen op researchfondsen.
Xander specialiseerde zich al snel op
het gebied van informatiesystemen, in
samenhang met bedrijfskunde en orga
nisatieleer (o.a. kantoorautomatise
ring) en werd daarin een erkende autoriteit. Dit heeft een groot stempel
gedrukt op de eerste jaren van de Leidse informatica-opleiding, die o.a.
daardoor landelijke bekendheid kreeg. Het werk en het onderzoek van
Xander oogstten nationaal en internationaal veel waardering. Als uit
vloeisel daarvan vervulde hij vele bestuursfuncties zowel op nationaal als
internationaal niveau, o.a. afgevaardigde als deskundige bij de
International Federation of Information Processing Societies (ifips, later
Xander en ik hadden een gemeenschappelijke hobby, namelijk schaat
sen. Wat Xander betreft alleen schaatsen op natuurijs, want rondjes
draaien op een kunstijsbaan vond hij afschuwelijk en dat deed hij dus
niet.
Toen in 1985, na een paar decennia, eindelijk weer een Elfstedentocht
werd georganiseerd, gingen wij met z'n tweeën naar Leeuwarden om mee
te doen. Onderweg vertelde Xander dat hij zijn eerste Elfstedentocht 44
jaar eerder, in het begin van 1941, had gereden. Hij was toen 17 jaar en zag
er erg jong uit. Van de organisatoren mocht hij niet meedoen - de mini
mum leeftijd voor deelname was en is 18 jaar. Xander besloot toch te star
ten met een stuk papier in zijn zak. Bij de eerste stempelpost vertelde hij:
'Ik heb mijn stempelkaart verloren. Wilt u op dit papiertje een stempel
zetten'. En zo deed hij dat bij iedere volgende stempelpost. Uiteindelijk
kwam hij weer in Leeuwarden aan bij dezelfde mannen, die hij de dag
tevoren had gezien. 'Hier ben ik weer en ik heb toch gereden, dit zijn alle
stempels.' De reactie was: 'Dat vinden we geweldig, dan krijg je een
IFIP).
NECROLOGIEËN
