expeditie werd hem, ten onrechte, zwaar aangerekend. Hij heeft niet zijn
gelijk willen halen. Ook als hij over deze tweede expeditie sprak, heb ik
hem nooit een onvertogen woord horen zeggen.
Later vertelde hij over zijn trektochten door Schotland, Lapland,
Corsica of de Pyreneeën, soms vergezeld door zijn oudste zoon, soms
alleen en slechts voorzien van een grote rugzak en een zeer klein tentje.
Op één van onze Rotary-bijeenkomsten bracht hij z'n uitrusting mee,
stalde die uit en vertelde aan de hand daarvan over de voorwerpen, welk
voedsel hij meenam en hoeveel. Een basaal verhaal over overleving in
onbewoonde oorden. Xander wilde geen bestuursfunctie in onze club, -225-
maar wilde wel actief zijn. Voor voordrachten was hij bijna vaste inval
ler. De enige voorwaarde die hij stelde was: 'Ik moet het 24 uur van te
voren weten.' Xander had een scherp oog voor zijn omgeving. Hij trok er
met zijn camera op uit en legde vele bijzonderheden vast. Daaruit stelde
hij jaarlijks een quiz voor ons samen, de ene keer over gevelstenen, een
andere keer over kunstwerken, weer een andere keer over straatverlich
ting en straatmeubilair.
Hoewel hij in 1991 op 68-jarige leeftijd officieel met emeritaat - met
pensioen - ging, bleef hij werken en tot zeer recent artikelen publiceren.
Ook bleef hij actief zowel in nationale als internationale commissies en
als mede-organisator van wetenschappelijke congressen.
Daarnaast stelde hij enkele malen per jaar de wijkkrant Nurks van de
Haarlemse wijk Zuiderhout en Vredenhof, waarin hij woonde, samen.
Dit kostte hem elke keer veel tijd.
Van 1988 tot zijn overlijden in oktober 2004 was Xander Verrijn Stuart
secretaris natuurwetenschappen van de Koninklijke Hollandsche Maat
schappij der Wetenschappen in Haarlem. In deze hoedanigheid heeft hij
zich onophoudelijk ingezet voor het doel van de Maatschappij: het
bevorderen van de wetenschap ten behoeve van de samenleving. De ver
eniging telt ruim 300 hoogleraren en 275 'directeuren', mensen met in het
algemeen een vooraanstaande positie in de maatschappij.
Namens de Maatschappij onderhield Xander nauwe banden met
Koninklijke Shell Nederland, om de jaarlijkse toekenning van de Ko
ninklijke Shell Prijs voor Duurzame Ontwikkeling en Energie in goede
voortgang te doen vinden. Hij had zitting in het bestuur van de Akzo
Nobel Science Award die eens in de twee jaar een prijs uitreikt ter sti
mulering van wetenschappelijk onderzoek in de ruimste zin. Ook bege
leidde hij de ter beschikking stelling van een jaarlijks promotiestipendi
um door de in Haarlem gevestigde Schuurman Schimmel-van Outeren
Stichting. Door zijn toedoen worden er jaarlijks 35 Jong Talent aanmoe
digingsprijzen voor eerstejaarsstudenten en drie prijzen voor excellente
afstudeerders in de technische- en exacte vakken uitgereikt.
NECROLOGIEËN
