Hij heeft met zijn informaticakennis het secretariaat van de Hol-
landsche Maatschappij geactualiseerd. Daarnaast heeft hij voor de Maat
schappij een website 'gebouwd' en zorgde hij er dagelijks voor dat deze
up-to-date gehouden werd.
Voorts heeft hij samen met anderen een grote bijdrage geleverd aan de
restauratie van het historische gebouw van de Hollandsche Maat
schappij, het Hodshonhuis gelegen aan Spaarne 17 te Haarlem. Hij maak
te deel uit van een commissie die de uitgave van een boek over het
Hodshonhuis en de technische kanten van deze interessante restauratie
-226- belicht.
En dankzij zijn vasthoudendheid kwam er in 2002 een boek tot stand
dat nog niet eerder verschenen publicaties bevat van de Nobel
prijswinnaar Prof. dr. J.D. van der Waals (1837-1923).
In het kader van de viering van het 250-jarig bestaan van de
Hollandsche Maatschappij in het jaar 2002 heeft hij het initiatief geno
men voor een Wetenschaps(vernieuwings)debat. Dit initiatief vond in
brede kring van wetenschappers grote waardering. De achtergrondge
dachte was dat op het terrein van vrijwel alle wetenschappen er sprake is
van twee ontwikkelingen: enerzijds naar specialisatie, anderzijds naar
verbreding door discipline-grensoverschrijding en de vorming van nieu
we zelfstandige wetenschapsgebieden. Wezenlijke vernieuwing wordt
echter belemmerd door traditionele inzichten en een te starre opzet van
het onderzoeksbestek Nieuwe visies zijn daarom gewenst. Om dit debat
vorm te geven is in het jaar 2000 een prijsvraag uitgeschreven waarin aan
de deelnemers gevraagd werd hun denkbeelden over bovengenoemde
problematiek in het kort weer te geven. Aan de beste vier inzenders is
daarna gevraagd een preadvies uit te brengen voor een debat dat op 16
februari 2002 gehouden werd en dat geresulteerd heeft in een visie op de
vorm waarin in Nederland de wetenschap structuur moet krijgen. Deze
visie is vastgelegd in het boek: The Future of the Sciences and Human
ities, dat, zo is gebleken, regelmatig geraadpleegd wordt door weten
schappers.
Hoewel ik hem zeer regelmatig sprak hoorde je over al deze activitei
ten weinig; hij was een bescheiden mens.
Ook had hij een grote culturele belangstelling, zowel op muzikaal als
op museaal gebied. Hij was vaak te vinden in het Frans Hals of Teylers
Museum. Met zijn vrouw had hij al vijftig jaar een abonnement op een
Kwartettenserie in het Amsterdamse Concertgebouw. Zelf speelde hij
viool in een trio. Hij was zeer veelzijdig. Het was een man met een veel
jeugdiger uitstraling dan je bij zijn leeftijd zou verwachten.
Haerlem Jaarboek 2004
JELLE HOVINGA
