6 14J*t 4 7 I raaen het colbert hetzelfde. De hele seance duurde 1V2 a 2 uur. Mijn vader had dus gelijk. Sommige cliënten konden erg moeilijk doen over plooitjes of rimpel tjes, soms op het onmogelijke af. Een bekend verhaal was van de heer Domhoff sr. in Amsterdam. Een cliënt was al een paar maal teruggeweest, omdat hij vond, dat in de broek, wanneer hij ging zitten, dwars plooien kwamen onder de buik. Domhoff was het op een gegeven moment zat, pakte een schaar en knipte de plooien weg. 'Gaat U maar staan, de plooi en zijn weg', maar het waren wel gaten. Op een zondagmorgen, wij woonden toen al in de Kruisstraat, belde de heer Dorhout Mees van Leyduin. Zijn vrouw was overleden en hij en zijn drie zoons moesten rouwkleding hebben voor de begrafenis op don derdag a.s. Ik fietste naar Leyduin, nam de maten, ging terug en sneed de Veel succes had de brochure 'Wat zal ik dragen?' uit 1937 en 1939. Voor een zestiental gelegen heden (klein diner, trouwpartij, rouw- plechtigheid, op de wandeling, jagen, watersport, etc.) werden de jas, het kostuum, de hoed, het overhemd, de das, handschoenen en schoenen voor geschreven. Veel cliënten hadden deze kaart decen nia lang aan de binnenzijde van hun klerenkast. L. VAN DER STEUR

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 2004 | | pagina 33