De boekhouding werd gemoderniseerd. De dikke debiteuren- en cre-
diteurenboeken werden vervangen door losbladige boeken. Mijn broer
was daar op tegen, want zijn schoonvader, die boekhouder was geweest
bij de firma Bus, stoombootdiensten, had gezegd dat losbladige boeken
fraude in de hand werkten.
Ook een kaartsysteem van alle vaste cliënten werd ingevoerd met ver
melding van de omzet per jaar. Als ze te lang wegbleven, kregen zij een
verkoopbrief. Dit was dus een vorm van reclame. Voor 1935 stuurde de
zaak tweemaal per jaar een kaart in envelop met de mededeling dat de
-36- nieuwe stoffen waren binnengekomen. Ik ging dit wat doelmatiger doen
door gekleurde folders te verzenden met speciale aanbiedingen. Ook ver
zonden wij verkoopbrieven die we zelf maakten met een stencilmachine.
De folders werden gedrukt bij de drukkerij Blank in Wormerveer. Ook
leverden zij nieuw briefpapier met het briefhoofd in reliëfdruk. Later wer
den de folders ook ontworpen door het reclamebureau Kastelein en daar
na Snel. Ook werd op bescheiden wijze geadverteerd in de plaatselijke
dagbladen met naam annonces. Een cursus over verkoopkunde en direct
mailreclame volgde ik bij het bureau Succes; ik had daar veel profijt van.
Mijn voornaamste werk bleef de verkoop buiten Haarlem. Mijn broer
en Stavenuiter deden de verkoop in Haarlem en ik bezocht de relaties in
het land per trein, meestal de fiets mee in de trein. Dit betrof veel oud-
Haarlemmers en recommandaties van bestaande cliënten.
In 1937 schafte ik een auto aan. Een dkw met linnen kap en tweetact
motor. Deze kostte nieuw 800,- en ik betaalde 700,- en een maatpak
voor de eigenaar van de zaak de heer W. Greeve in Den Haag. Op 20
november 1937 haalde ik de auto uit Den Haag en reed ermee naar Opa
Voorsluys in Leiden, de grootvader van Gerarda, die op die dag zijn ver
jaardag vierde, altijd gepaard gaande met een grote familiereünie.
Daarom is de datum mij bij gebleven. Met de auto werden de reismoge
lijkheden veel gemakkelijker. Toch kon je in die tijd nog niet bij alle
cliënten met een auto voor de deur komen. Dan zette ik hem een eindje
weg en liep de rest. Zo stond bijvoorbeeld bij Jhr. Sandberg in Wapenveld
de auto buiten het hek, toen hij mij door zijn chauffeur naar het station
liet brengen. Gerarda was die dag mee en zat in de auto, zag mij langs
komen in de auto van Jhr. Sandberg en haalde mij bij het station weer op.
Ik reed al auto vanaf 1926, toen mijn vader een Buick kocht. Daar hij niet
leerde autorijden was ik de chauffeur thuis en verder reed hij met een
huurchauffeur. Deze huurchauffeur leerde mij auto rijden en met zijn
handtekening op het aanvraagformulier kreeg ik een rijbewijs. Rijexa
mens werden toen nog niet afgenomen.
In 1938 werd op 3 mei onze zoon Ab geboren. Er was juist een alge-
Haerlem Jaarboek 2004
