De binnenplaats van het voormalige Gereformeerd of Burgerweeshuis aan het
Groot Heiligland (nu Frans Halsmuseum)met gezicht op het hoofdgebouw,
1901. Rechts van de ingang bevinden zich de twee bestuurskamers waar des
tijds regenten en regentessen gescheiden vergaderden, (coll. Kennemer Atlas)
Er was dus meer aan de hand dan alleen bouwvalligheid van het gebouw.
Ook om heel andere redenen vond men het gebouw verouderd. Om te
beginnen was er feitelijk minder plaats en opvang voor weeskinderen
nodig, omdat hun aantal door de verbeterde volksgezondheid en dus
lagere mortaliteit was afgenomen. Wat dit betreft zou een nieuwe behui
zing kleiner opgezet kunnen worden.
Een andere factor van belang in de overwegingen was van pedagogi
sche aard. Meer aandacht voor en controle op de kinderen in het Huis
achtte men gewenst, evenals een strikte scheiding tussen de oudere meis
jes en jongens. De indeling van het weeshuis aan het Groot Heiligland
zou hiervoor niet geschikt zijn en dit stond volgens de regenten een
moderne, verantwoorde opvoeding in de weg. Naast intensivering van de
zorg binnen de gestichtsmuren voelde men ook in toenemende mate voor
gezinszorg het onder toezicht van het weeshuis buitenshuis in gezinnen
plaatsen van de oudere jongens. Ook dit zou gevolgen hebben voor de
nodige ruimte.
Haerlem Jaarboek 2004